gizagaldu

adj. Gizon galdua, gaiztakeriari emana. Akitofel gizagaldu eta bihotz gaiztokoa zen. Gizagaldu eta emakume galdu haiek. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

gizagaldu. gixagaldu. (Hombre) libertino, disoluto. Gixagalduen eta bada-ezpadakuen aolkurik eztagikiala artu. Otx 98. Jokoetxeetara inguratu oi diran gizagaldu sabelzuri batzuk. TAg Uzt 173. Gizagaldu ta emakume galdu ariek. Ib. 174.

Sinonimoak: izond. g.e.

[gizagaldu]: biziotsu, biziozko (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es izond. hombre de mala vida; perdido, degenerado, pervertido; malvado, perverso
fr izond. homme de mauvaise vie, homme dégénéré/dépravé/perverti
en  izond. degenerate, depraved, wicked [man]
port izond. homem de vida ruim; perdido, degenerado, pervertido

Testuinguruan

Akitofel gizagaldu eta bihotz gaiztokoa zen. (Hiztegi batua)