Harluxet hiztegi entziklopedikoak honela definitzen du intimitatea: “Nork bere bizitza pribatua besteen interesetatik babesteko duen eskubidea.” Horrela, beraz, pixka bat hausnartu ostean, kontzeptu arrotza dela konturatu naiz; gaur egun, bizitza pribatu hori nork bere etxean baino ezin izan dezakeela esan baitaiteke. Izan ere, kalera atera orduko, nork ez du inoiz bere burua inguraturik sumatu?

Jakina da gure gizartea kontrolatzearren, herrietan bideo kamera ugari jarri dituztela bertan gertatzen den oro zelatatzeko asmoz. Egia esan, hauek segurtasun kamera moduan ezagunagoak dira, nahiz eta segurtasun horrek ez duen balio bera denentzat; izan ere, estatu espainolean, 1997az geroztik, gune publikoetan dauden bideo kameren inguruko legea indarrean dago, betiere salbuespen batzuk medio. Poliziak, esaterako, gai dira euren pribatitateari eusteko, beraien etxeetako sekretuak barruan mantentzeko; baina, aldi berean, besteen bizitza aztertzeko eskubidea dute, inongo baimen berezirik gabe. Halere, esan bezala, hori salbuespena da; gainontzeko bizidun guztiak ongi aztertuak baikaude, atzeraka edo aurreraka ibiltzen garen, dena ondo kontrolatua daukate.

Dena den, honelako segurtasun kameren artean, badira onarterrazagoak direnak. Normalean merkatal zentro handietan ezartzen dituzten bideo grabagailuak dira, adibidez; eta nahiz eta egun normala den horrelakoak ikustea, oraindik, askotan kamera baten ondotik pasatzean, grazia eragiten digu alboko pantaila txiki batean agertzeak. Bai, grazia. Izan ere, ezberdina da leku publiko edo pribatu batean grabatua, zelatatua edota aztertua izatea. Leku pribatuetan, izenak dioen bezala, enpresa edo erakunde pribatuak direnez gero, bertako jabeak eskubidea du bere negozioa nahi duen bezala antolatzeko, betiere besteekiko errespetuz jokatuz gero. Baina leku publikoetan, edonorentzako lekua izanik, inork ez luke besteak zelatatzeko eskubiderik izan beharko.

Nolanahi ere, onartu beharra dago honelako segurtasun makinak baliagarriak ere izan daitezkeela; izan ere,  atxilotuek jasaten dituzten tortura kasuak egia bihurtzeko bidea izan daitezke, esaterako. Horrez gain, lapurreta bat egon ostean hainbat aldiz ikusi izan dugu gertatu denaren irudia, eta, jakina, benetan erabilgarria dela ez dago ukatzerik. Nolanahi ere, gauza guztiek behar dute bere neurria.

Hala eta guztiz ere, segurtasun kamerez haratago, eta kasu honetan geure erantzukizunez, geuk ere zapuzten dugu geure barrengotasuna: Tuenti, Facebook, Fotolog eta gisa horretako sare sozialak direla eta, geure argazki pribatuak beste edonoren esku jartzen ditugula ez baikara ohartzen. Baina esan bezala, hau gure erantzukizuna da, eta sarritan gerora zer ondorio izango duen ohartzen ez bagara ere, ezin da gutxien espero duzun lekuan grabatua izatearekin alderatu.