euskaljakintza

Wii izeneko bideo-kontsola honek jokalarien eta bideojokoen artean zegoen horma apurtzea lortu du. Baina zer esan nahi du izenak? Wii we-ren (gu ingelesez) antzekoa da eta honekin kontsola honek mundu osoarentzat balio duela adierazi nahi da. Gainera, erraza da izenaz gogoratzea inongo laburdurarik egiteko beharrik gabe. Bere izena osatzen duten bi i horiek (ii) taldea irudikatzen dute.

Wiik ez du inongo antzik Nintendok orain arte aurkeztutako gainontzeko bideo-kontsolekin. Honen osagairik garrantzitsuena Wii Remote izeneko mandoa da eta ezaugarririk bitxiena esku bakar batez eutsi ahal izatearena da, telebistako urrutiko kontrol bat bailitzan. Gainera, haririk gabeko kontrol honek mugimenduak antzematen dituen sistema bat du. Honez gain, jokalariak hiru dimentsiotan bizi dezake jokoa, ezbairik gabe, zirrara berezia sorrarazten duena.

Nintendoko zuzendariak hauxe adierazi zuen aurkezpen egunean:

Wiik guztiz aldatuko du gaur egungo bideo-kontsolen mundua eta betiko jokalariak txundituta uzteaz gain, jokalari berriak ere erakarriko ditu.

Bideo-kontsolen esparrutik kanpo ere onespen handia izan du. Izan ere, Time aldizkari amerikar ospetsuak 2006ko produkturik aurrerakoienetariko bat izendatu baitu.

Amaitzeko, bideo-kontsola berri honi buruzko bitxikeria batzuk aipatuko dizkizuet:

• Espainian, 2006ko abenduaren 9an izan zen aurkezpen eguna, baina abenduaren 5erako zenbait merkataritza-gunetan jada aurki zitekeen. Honen ondorioz, oso mugatua izan zen aurkezpen egunean saltzeko zegoen kontsola kopurua.

• Esan beharra dago, astero Nintendok 250.000 kontsola fabrikatzen dituela. Kopuru hau motz gelditu da eta ez da merkatuen eskaerak asetzeko gai .

• Nintendok Wiiren uhala aldatzeko eskaera jaso du. Dirudienez, hainbat jokalari gehiegi berotzen da eta, demaseko mugimendua dela eta, kontrolaren uhala hausten zaie. Aurrerantzean, enpresa honek 3 milioi uhal aldatu beharko ditu.

Hipnosiak kontzientziaren egoera aztoratzen duela esan dezakegu. Zergatik aztoratzen du baina? Norbaitek edota zerbaitek zirikatzen duen egoeran jartzen duelako. Gizakiok ohiko bi situazio bizi ditugu: esna-aldiarena eta ametsena. Bi estatus horietara era normalean iristen gara. Haatik, egoera hipnotikora teknika eta motibazio zehatz batzuen bidez baino ezin gara heldu, hipnologoaren bidez, alegia. Baina zeintzuk izan daitezke horretara iristeko arrazoiak? Besteak beste, hipnosia arrazoi terapeutikoengatik erabili ohi da. Pasa gaitezen, bada, gaia aztertzera.

Hasteko, hipnosia ez da arriskutsua, betiere, burutzen duenak teknika ezagutu eta menperatzen badu, beste edozein jardueratan bezala, jakina. Dena den, inori ezin zaizkio eragin bere etika eta moralaren aurka doazen ideiak. Hots, hipnotizatua izan den bati bere kontra dagoen zerbait agintzen badiogu, egin zaion galdera edo eskaerari urduritasun handiz erantzungo dio eta egoera hipnotikotik atera egingo da.

Bigarrenik, hipnotizatzeko ez da berezko gaitasunik behar. Lehen esan bezala, teknika zehatz batean oinarritzen da eta horrek eragiten du naturaz gaindiko fenomenoa alde batera uztea. Baina gatozen harira.

Hipnosian maila desberdinak bereizten dira. Lehenengora, edozein gizaki hel daiteke, pertsona ezinduak izan ezik, hauek ezin baitira kontzentratu. Azkenekora edo maila sakonagora, pertsonen ehuneko hogei edo hogeita hamarra baino ezin da iritsi, nahiz eta portzentaia hau handituz joan konfiantza eta kontzentrazioa hartzen ikasten den heinean. Ez da gomendagarria, dena den, ume oso txikiak hipnotizatzea ez dutelako kontzentrazio nibel handia.

Honetan lan egiten dutenek honi buruz dauden gaizkiulertuak eta informazio eza desagertzea eta gainditzea nahi dute. Edonola ere, hipnosia egundoko tresna da gizakiaren gogamenean dauden misterioak ikertzeko. Ez al zaizue hala iruditzen?