Archive | arazoak

RSS feed for this section

Kontuz supermerkatuetako armairuekin!

By on 2012(e)ko otsailak 24 in arazoak, gizartea

Zer ari da gertatzen gaur egun supermerkatuetan? Ez gorde Eroski, Carrefour, Mercadona… edo antzeko supermerkatuetako armairuetan ezertxo ere! Badaude “artista” asko horietan txanpona sartzen dutenak, barruan ezer gorde gabe, helburu garbi batez: armairuak giltzaz itxi eta giltzak etxera eraman lasaitasun osoz.

Honaino ez dirudi oso arraroa, ezta? Galdera, ordea, honakoa da: zer egiten dute ondoren giltzak eskuetan dituztela? Bada, giltza horien kopiak egiten dituzte. Hori egin eta gero, supermerkatura bueltatu eta giltzak zerrapoan uzten dituzte, ezer gertatuko izan ez balitz bezala. Ondoren, beraien txanponak jaso eta itxaroten egoten dira. Noiz arte? Norbaitek bere poltsak armairuan gorde arte. Pertsona hauek giltzaren kopia dutenez, inguruan inor ez egon arte itxaroten dute eta, azkenik, barruan dagoena lapurtu eta alde egiten dute. Merkeago eta errazago ezinezkoa da. Ez al daukate lotsarik?

Horregatik, kontu handia izan behar da gauza hauekin: hain praktika erraza izanda, edozein supermerkatu publikotan egin dezakete lapurreta. Askotan gertatu da. Gainera, jende askok hau guztia gezurra dela esaten du edota ez zaiela gertatu behar, denbora laburrez baino ez dituztelako gauzak uzten. Guztiz oker daude. Beraiek lasaitasun osoz gordetzen dituzte gauzak armairuan, seguru daudela pentsatuta (normala den bezala), baina, une horretan bertan akaso lapurreta jaisten ari dira.

Noraino iritsiko gara? Lehen ez zen horrelakorik gertatzen, ez? Ez al dago gero eta segurtasun gutxiago leku eta gauza guztiekin?  Modu batera edo bestera segurtasun falta honi amaiera eman beharko geniokeela uste dut.

Comments { 1 }

Pribatutasunaren prezioa

By on 2012(e)ko otsailak 13 in arazoak, gizartea

Egunkarietan, telebistan, lagunarteko solasaldietan, aldizkarietan… medio guztietan eta edozein ordutan hitz egiten da pertsona ospetsuei buruz. Zehatzago izateko, ospetsuen bizitza pribatua izaten da guztion ahotan, beti txutxu-mutxuak bilatuz. Esaterako, azkenaldian Fernando Alonsoren kirol ibilbide arrakastatsuaz hitz egin ordez, emaztearekin izaten ari dengorabeheraz hitz egiten da.

Famatuek ezin dute sekreturik izan, ezin dute kalera irten beste edozein hiritar bezala, esaten edo egiten dituzten ekintza guztiak epaituak izango baitira. Are gehiago, hondartzara joatea oso arriskutsua izan daiteke pertsona hauentzat, beti baitago paparazziren bat bainujantziaren diseinua kritikatzeko, iztarretako zelulitisa agerian uzteko edo edozein egora estutan harrapatzeko. Ospetsuen bizitzari buruz dena dakigu, intimitate xumeena ere, eta ia ez dute pribatutasunerako eskubiderik. Hori gutxi balitz, presio handia izan ohi dute; izan ere, bai kirolariak, bai abeslariak, bai modeloak edo baita beste edozein pertsonaia ezagun ere gure erreferente bihurtzen dira eta sarri beraien jarrerak imitatzen saiatzen gara.

Hala ere, pribatutasun falta hau guztiz txarra al da ospetsuen interesentzat? Askotan beraiek, ospetsuek, probokatzen dituzten egoerak dira bihotzeko prentsako aldizkarien lehen orrian ezartzen dituztenak. Fama iragankorra da, noski, eta telebistako elkarrizketak egiteagatik ordaintzen zaizkien itxuragabekeriak agortzen zaizkienean, luxuzko festa garrantzitsuetara gonbidatzez uzten zaienean eta ohituta dauden bizi maila altura egokitutako bizimodua mantentzeko diru gabe ikusten dutenean euren burua, orduan, garbi ikusten dute irtenbidea: pribatutasuna saltzea.

Zer esan nahi du honek? Famatuek euren eguneroko bizitza edo iraganeko pasarte pribatu eta morbosoak publiko egiten dituzte diru-truk, horrela, berriro ere guztien ahotan egongo dira. Zenbat borroka, esklusiba, muntaia, haserre, dibortzio, ezkontza… Bizitzako pasarteak kontatu eta poltsikoa bete diru, etxera. Ikus, adibidez, Kiko Riveraren kasua: Isabel Pantojak eta bere semeak kameretatik urrun egon nahi izan dute azken urte hauetan, baina orain edonor izan daiteke Kiko Rivera eta haren neska-lagunaren arteko gorabeheren lekuko, batez ere Twitter bitartez.

Gainera, okerrago ere izaten da. Askotan seme-alabak -adin txikikoak- sartzen dituzte tartean etekin handiagoa lortzeko asmoz. Mila bider ikusi izan ditugu gurasoak jaioberriekin aldizkarietako portadetan. Eta zer esanik ez Suri Cruise txikiari buruz, ia gurasoak baino ospetsuagoa den neskatoa.

Egia da famatu asko oso kontrolatuta bizi dela, baina niri burura etortzen zaidan galdera honakoa da: zergatik haserretzen dira horrenbeste prentsarekin beraiek nahi dutenean eta komeni zaienean edozer kontatzeko gai badira? Merezi al du pribatutasuna saltzeak gorenean egoteagatik? Edozein modutara ere, argi dago ospetsuen bizitza pribatua oso zirraragarria suertatzen dela milioika ikuslerentzat. Azken batean mundu hau negozio bat da eta prentsa arrosak izugarrizko kontsumitzaile kopurua izaten jarraituko du.

Comments { 0 }

Trago bat nahi?

By on 2012(e)ko urtarrilak 30 in arazoak, gizartea

Gabonak jada igaro dira, orain egunerokotasunera buelta tokatzen da: batzuk eskolara eta besteak, berriz, lanera. Nahiz eta Gabonei agur esan, betiko arazoek hemen jarraitzen dute. Opor garai hauetan, gazteok jai dugun egunetan gehienbat, asko hitz egiten da alkoholari buruz; halere, denok dakigun bezala, arazo hau ez da egun zehatz hauetara mugatzen, urte osoan zehar ematen da. Errealitate halakoxea da: alkohola gazteon eskura dago. Denborarekin ikusi da, gainera, jendea gero eta gazteago hasten dela edaten. Zergatik gertatzen da hau, ordea? Guk ba al dugu inongo ardurarik?

Hasteko, ezin da ukatu oso modan dagoela supermerkatu batera joan eta bertan dagoen alkohola erosi ondoren, edozein motatako nahasketak egitea. Gainera, hainbat lekutan ez dute nortasun agiririk eskatzen eta 18 urte baino gutxiago dutenek inongo arazorik gabe eros dezakete. Urrutirago joan gabe, lehengo astean amari erosketak egiten lagundu nion larunbat arratsalde batean. Kutxara iritsi eta bertan 15 urte inguruko neska-mutil koadrila bat zegoen alkohola ordaintzen. Ez zuten arazorik izan horretarako; dena den, adinagatik beraiei saldu izan ez baliete, 18 urteko edonori eskatuta konponduko lukete. Ez ziren alkoholik gabe geratuko. Hori garbi dago. Beraz, hemen garbi ikusten da edari mota hauek lortzea zein erraza den adingabeentzat, eta hau da jendea horren gazte alkohola kontsumitzen hastearen arrazoi nagusia. Gutako askok laster 18 urte izango ditugu, eta, horregatik, mota honetako ardura hartzea ere tokatuko zaigu. Ondorioz, garbi izan behar dugu, erostekotan, nori erosten diogun eta izan ditzakeen ondorioak.

Hala ere, egia da, alkoholak beste zeregin batzuetan laguntzen digula. Pare bat trago hartu ondoren, beste pertsona bat ematen dugu: irekiagoa, alaiagoa, atseginagoa… Halere, hori ez da irtenbidea. hori ere garbi dago. Aurrez aipatutakoa egia bada ere, kontuan hartu behar da 13 urte inguruko nerabeei kalte larriak eragiten dizkiela alkoholak, nahiz eta gu horretaz ez konturatu: gorputza garatze prozesuan dute eta alkoholak arazoak ekar ditzake gerora begira. Gauzak horrela, zer egin dezakegu guk? Seguruenik, edan gabe ere ondo pasa daitekeela erakuts diezaiekegu gazte hauei, Estatu Batuetan behin egin zuten bezalaxe. Festa bat antolatu zuten eta bertara hainbat gazte gonbidatu zituzten. Festa hartan ez zegoen alkoholik, baina gazteek ez zekiten hori eta edan eta edan jarraitu zuten. Festa aurrera joan ahala, gazteak oso pozik jartzen hasi ziren, alkohola edan izan balute bezala. Ezinezkoa zen, edaten ari ziren edariek ez baitzuten alkoholik.

Laburbilduz, zera esan daiteke: gero eta lehenago hasten dira gazteak alkohola edaten eta horrek arazo larriak ekar ditzake, aurrez aipatu ditudanak esaterako. Ondorioz, zerbait pentsatu beharko genuke arazo honi buelta gehiago ez emateko. Prest al gaude ardura gure gain hartzeko? Zer gehiago egin dezakegu arazo hau benetan konpontzeko?

Comments { 2 }
-->