Lehengo batean, Anarirekin egon nintzen hitz egiten gaur egungo musika taldeek beraien diskoak editatu eta zabaltzeko duten aukerez. Eta Aste Santuko oporren ondoren, korridorean ikusi nuenean, disketxe berri baten berri eman zidan MusikHerria izena duena.
Honela, agian, ezagutzen ez duzuen beste distribuzio mota bati buruz hitz egingo dizuet eta aipatutako disketxeaz ere mintzatuko naiz.
Jende askok ez du ezagutzen zer den distribuzio alternatiboa, edo beste era batean esanda, ez komertziala. Horregatik, aukera aparta iruditu zait MusikHerria abiapuntutzat hartuz, hau azaltzea, nahiz eta hauek bezala, talde asko ibiltzen diren duela urte askotatik musika era autogestionatuan banatzen.
Hasteko, esan behar dudana zera da, MusikHerriako partaideak ez dira disketxe bat kontsideratzen nahiz eta nik horrela deitu. Honela, edozein talde kulturalaren antzera, beraien filosofia dute, eta hau mugimendu ez komertzialarekin bat etortzen da. Kulturaren barneko jabego intelektualaren merkatuaren aurka azaltzen dira, hau da, merkatua ideien gainetik dagoen erakundeen aurka azaltzen dira, besteak beste, SGAE, SESAN eta gisakoekin parte hartzen dutenak, hauek gutxi batzuen mesedetan kultura pribatizatzen dutela esanez.
MusikHerriak musika zabaldu nahi duela dio eta jabegoa ulertzeko beste eredu bat sustatu, honen erdigunean musikariak egonda. Garbi dago, ez direla lehenengoak musikaren autokudeaketan ibili direnak, baina beraiek esaten duten bezala “beste saiakera bat gara”.
Musikaren mundu zabalaren barnean sartzen bagara, merkatu komertzial oso zabala aurkitzen dugu, eta horregatik, merkatu honen gainean daudenak oso konpentitiboak izan beharra dute beraien komertzioa aurrera atera ahal izateko. Hau honela izanik, ikuspuntu kulturala ezabatzen dela pentsa daiteke, kulturaren eta musikaren eszenatoki zabala ikusi beharrean, ikuspuntu ekonomikoa ikustea soilik baitute helburu.
Honen aurrean, MusikHerria bezalako erakundeak jarrera ezberdinak hartzen dituzte musikaren zabalpenaren mesedetan. Hauen ustez, musika herri kulturaren adierazpena da, eta hau honela izanik, musikaren esentzia oso merkea dela diote (aspektu ekonomikoa begiratuz), beraien lana, herriaren ahotik jaso dutena debalde izanik, herriaren belarrietara debalde iristea dela diote. Honela, disketxe komertzialek egiten dutena alde batera utziz, ez dute inolako etekin ekonomikorik ateratzen eta bertan sarturik dauden 70 taldeek erabakiak sozializatuz eta aurrera eramanez, musika taldeen alternatiba bezala azaltzen eta jarduten dute. Hauen lanek copyleft lizentzia dute, hau da, kopiatu eta banatzeko eskubidea dago baina etekin ekonomikorik ateratzeko asmorik gabe. Beraiek banatutako diskoak 3-4 eurotan salduko dituztela diote, beraien pentsakerarekin kontsekuenteak izanez, eta, lehen esan bezala, modu librean eta autogestionatuan jende gazteari aukera eman ahal izateko helburuarekin jardungo dutela ziurtatu dute.
Hau dena esan ondoren, amaitu dudala pentsatzen dut. Baina distribuzio alternatiboaz zerbait gehiago jakin nahi baduzue, klikatu ezazue hemen eta era zabalago batean azalduta agertuko zaizue.
Aurten seigarren edizioa izango du gazte-ekimen erraldoiak, GAZTE TOPAGUNEAK, eta sorlekura itzuliko da, Sakanara, izan ere, 1994.urtean, lehenbizikoz egin zenean, bertan izan baitzen. Duela bi urte, Itsasondon ospatu zen jaialdi erraldoi hau eta hogei mila pertsona erakarri zituen mota guztietako ekintzetan parte hartzera: kontzertuak, hitzaldiak, eskulanak… Eguraldia kaxkarra izan bazen ere, merezi izan zuen, toki askotako jendea ezagutzeko eta primeran pasatzeko aukera izan baikenuen!!!
Iruzkin berriak