Fernando Morillo (Azpeitia, 1974) Filosofia eta Fisika ikasitakoa da, bokazioz idazlea. Sari ugari irabazi ditu eta hainbat liburu plazaratu: Bila nazatela (Ibaizabal, 1999), Gudaoste ametsak (Kutxa fundazioa, 1999), Erraldoi errena (Alberdania, 2000), Sexu egunsentiak (Elkarlanean, 2000), Bihotz nahasiak (Ibaizabal, 2001), Ortzadarra sutan (Elkar, 2002), Izar Malkoak…
Nik Gloria mundi eleberria irakurri dut:
Mireia Elosegi Fisikako ikaslea da eta esperimentu garrantzitsu bat egiten dabil bere kabuz. Gauez laborategian lan egiten ari dela, bila ari dena aurkitzen du, energiaren kontzeptu berri bat, energia garbia agorrezina, gizakiaren ametsa. Dianneri deitzen dio, bere lagun mina den ingeles naturistari eta lortu duenaren berri ematen dio. Baina hurrengo goizean, Mireia hilda agertuko da, laborategian izandako sute baten ondorioz eta ez da bere ikerketaren arrastorik aurkituko.
Josebak, bere mutil laguna izandakoak, Mireiaren heriotzaren berri izango du eta bere kabuz ikertzen hasten da. Laster, heriotza hilketa dela aurkitzen du. Gainera norbait bere pasuak jarraitzen ari dela ohartzen da. Hori gutxi balitz, Mireiak bere hilketaren gauean postaz bidalitako mezu bat aurkitzen du, fisikako formulez betea; horiek izango dira Mireiaren lanaren nondik norakoak. Ordutik aurrera, Amaia bere neska-lagun ertzainaren laguntza ezinbesteko izango du.
Mireia CIAko agenteek hil dutela aurkitzen dute bere esperimentua bereganatzeko xedez. Joseba eta Amaiaren atzetik ibiliko dira ordundik CIAkoek. Nahaspila honen guztiaren artean, Dianne azalduko da, borondate onez jardunez, baina etengabeko azpijoko batean. Amaieran aitortuko die egia Diannek Joseba eta Amaiari: Dianne zientzialari talde bateko kidea da, Mireiak aukitu duena estalaraztea helburu duena. Einsten bera izan zen zientzialari talde iraunkor hau sortu zuena eta aurkikuntza hura isilpean gordetzea agindu zuena. Izan ere, Mireiak aurkitu zuen energiaren kontzeptu berriak gaur egunkoak baino askoz ere arriskutsuagoak diren bonba atomikoak egiteko aukera emango zuen. Amaia eta CIAko agenteen arteko tiroketa odoltsu batekin amaituko da nobela. Josebak Mireiaren ikerketaren emaitzak argitaratuko ditu eta pandoraren kutxa irekiko du.
Liburua atsegina iruditu zait eta oso erakargarria. Erraz irakurtzen da, hizkuntza argia eta sinplea erabiltzen du eta irakurlea harrapatzen daki. Zientzia, armak, amodioa, bizitzaren gazi-gozoak, gaur egungo gizartea… nahasten ditu. Plano aldaketak eta denboran saltoak erabiltzen ditu idazleak eta honek misterio puntua ematen dio liburuari.
Einsten bezalako zientzialari handiak ere deskribatzen ditu nobelan. Era berean, zientzialari eta filosofo handiak esandako zenbait esaldi tartekatzen ditu pasarte eta pasartaren artean. Honek irakurlea gogoetak egitera bueltzatzen du. Bestalde, oztopo txiki bat izan daiteke letratako jendearentzat eleberrian zientziako zenbait kontzeptu azaltzea. Hala ere, orrialde amaieran esplikazioak datoz hauen inguruan. Zientziako kontzeptu hauek sinpleak dira, dena den, eta, gainera, Batxilergo 2an eman dugunarekin erlazio handia dute askok eta askok. Honek ikasitoak zerbaitetarako balio duelako sentsazioa ematen du.
Idazle honi buruz zertxobait gehiago jakin nahi izanez gero, jarrai ezazue artikulu honetako lehenengo esteka, bertan bere lanaren berri izateaz gain, jasotako kritikak ere topatzeko aukera izango baituzue.
No comments yet.