Archive | arazoak

RSS feed for this section

Futbola, arazo guztien konponbidea

Kristo aurreko mendeetara egin behar dugu atzera, pilota sortu zen garaira, egun futbola izenez ezagutzen dugun kirolaren hastapenak ezagutzeko. Hain ezaguna den kirola garatuz joan da eliteko kirol bihurtu arte, eta guk nahi ala ez edozein lekutan ikus daitekeen kirol bilakatu da. Orain dela urte batzuk, ez zitzaion horrenbeste garrantzi ematen kirol honi, baina ikaragarria da azken urte hauetan hartu duen boterea. Telebista eta prentsaren babesa tarteko, izugarrizko negozioa bihurtu dela ukaezina da; kirol hau, baina, negoziorako edo gozamenerako bakarrik ez dela ohartu naiz. Izan ere, herriari etengabe futbola emanez, beste arazoak ikusezin bihur daitezkeela baitirudi.

Krisi ekonomikoa, Ipar Korea eta Hego Koreako gatazkak, Sahara eta Marokoren arteko gorrotoa… Komunikabideek futbola erakutsi didaten bitartean, konturatu ez naizen beste zenbait arazo hor daude. Eta nire galdera zera da: futbolaren bidez konpon al ditzakegu aipatutako arazo hauek guztiak? Ez dut uste.

Horregatik iruditzen zait lehentasuna beste arazo batzuei eman beharko geniekeela, baina, zoritxarrez, ez dugu horrela jokatzen. Honen erantzule nagusia telebista da; izan ere, hor erabakitzen baitute partiduak zein ordutan eman behar diren (ez ahaztu telebista kateetako arduradunek ordutegiarekiko duten boterea zenbait futbol elkarterena baino handiagoa dela). Jendea bere etxeko sofetan lasai dagoen bitartean ematen dituzte futbolari buruzko berriak -eta baita partidu gehienak ere-, ikusle gehien izango den orduan hain zuzen. Pantailari begira gauden bitartean poza izaten da nagusi, baina ez gara konturatzen gizartean jazotzen ari den guztiaz.

Beste ildo batetik, dirua gauza garrantzitsutzat jo beharko genuke futbolaz ari garenean, kirol honek sortzen duen diru kopurua ikaragarria baita artikulu honetako taulak adierazten duen bezala. Garbi ikusten da zifrak ikaragarri handiak direla; hori ez da, halere, okerrena. Krisi garai hauetan, gainerako herritarren lan baldintzak eta diru sarrerak okerrera egin dute; eliteko kirol honetan zerikusia dutenen kontratuen aberastasuna, aldiz, gero eta handiagoa da. Garbi ikus daiteke hori Real Madrilek eta Barcelonak Cristiano Ronaldo, Kaka, Benzema, Ibrahimovic, David Villa… erosteko xahututako diru kopuruan. Halere, ez pentsa klub hauek dirua galtzen dutenik; izan ere, jokalari hauen bitartez urte gutxitan berreskuratzen baitute (baita irabazi ere) hasieran galdutako dirua. Hots, inbertsio hitza erabil daiteke.

Honek guztiak argi eta garbi uzten du futbola gustukoa den kirola izateaz gain, gizartean gertatzen ari diren zenbait gauza ahazteko eta negozio biribila egiteko ere balio duela. Honi guztiari aurre egitea gure baitan dago, gu baikara kirol honi garrantzia ematen diogunak eta gure baitan baitago duen boterea gutxitzea, eta kirol hau gaur egun ikusten den bezainbeste ikustea edo ez.

Futbolaren negozioaren hastapenak argitzen dituen bideo hau uzten dizuet, gaiaren inguruan hausnarketa egin dezazuen:

Comments { 0 }

Errespetu eza gazteon gauza omen da…

Gaur egungo gazteek ez dute errespeturik. Esaldi hau askotan entzun eta irakurri behar izaten dut adin handikoen ahoetatik. Lehengo egunean, lagun batekin kalean nengoela, ikusi nuen ume talde bat baloiarekin jolasean zebilela. Baloiaz amona bati buruan jo eta gaixoa lurrera erori zen kaskarrekoarengatik. Korrika joan nintzaion laguntzera, baina berak sekulakoak esan zizkidan. Gehien harritu eta nire onetik atera ninduena izan zen ni berari laguntzera joan nintzela azaltzean, berak, garrasi batean, “ez duzue errespeturik” esan zidala.

Gure kultura dela eta, txikitatik balio batzuk erakusten dizkigute. Txikitatik ikasi dugu helduagoei, batez ere, errespetuz hitz egin behar zaiela. Denok dakigun bezala, ume batzuek ez dituzte balio horiek barneratzen, ez txikitan eta ez heldu egiten direnean… Hor dago gakoa. Hala ere, hainbatek egiten dituzten orokortze horiek denak zaku berean sartuz, sutan jartzen naute. Munduan denetik dago: bai errespetu handia duten gazteak, bai errespetua zer den arrastorik ere ez dutenak. Halere, heldu batzuek ez dakite umeenganako eta gazteenganako errespetua zer den, eta hori ere esan beharra dago.

Hasteko, aipatu beharra dago oso orokorra dela denak zaku berean sartzeko ohitura, eta honek hainbat arazo ekartzen dituela gure gizartera. Gai guztietan gertatzen da, eta bistakoa da ez dela horrela. Aintzakotzat hartzen dira kasu hauetan gauza on guztiak, eta txarrak baino ez dira plazaratzen. Edonori ematen dio amorrua bere aurka horrelako orokortzeak egiteak; hala ere, denok dugu horretarako joera.

Zehazki kasu honetan, alde batera utzi beharko lirateke topikoak (gazteak dira…), eta kasu bakoitza aztertu beharko litzateke. Badira gaizki ohituta dauden umeak eta ez hain ondo jokatzen duten helduak ere. Halere, esan genezake haurrak beraien aldeko argudio garrantzitsu bat dutela, hauek ikaste-prozesuan baitaude. Gauzak honela, arrotzagoa egiten zaigu zenbait helduk jarrera desegoki hauek izatea, baina denetik aurki dezakegu.

Jaiotzen garenetik erakutsi ohi dizkigute ondo eta gaizki dauden jokabideak, eta garbi dago denok ez dizkiegula ematen garrantzi bera balore batzuei zein besteei. Pertsona oro desberdina da eta jokabide desberdinen arrazoi bakarra hau litzateke. Ez dut uste adin kontua denik.

Comments { 3 }

Tren geltokietako makinak arazo bihurtuta

Tren geltokian istilu bat zegoela ohartu orduko jakin nahi izan nuen zer gertatzen zen. Gizonezko bat larriturik zegoen, ezin izan zuen trena harrapatu. Denbora pasa ahala, hizketan hasi eta ohartu ginen geltokietako funtzionamendua ez zela batere egokia, eta, hanka sartze ugari egon arren, inor ez zela kexatzen. Horretan ari ginela, hirugarren pertsona bat azaldu zen. Bera ere bat zetorren gure iritziarekin. Arduradunaren jokamoldea alde batera utziz, makinek suposatzen duten oztopoaz mintzo ginen.

Lehenik eta behin, adineko jendea izan genuen aipagai. Garraiobide hau erabiltzen duen nork ez du ikusi inoiz adineko norbait makinen artean galdurik? Ez da harritzekoa. Ohitura falta eta ezintasuna direla medio, lehenago edo beranduago laguntza behar izaten dute txartela lortzeko. Ez hori bakarrik, zailtasun handia dago makinek maneiatzen duten hesia igarotzeko. Adibide gisa, geltokian ezagutu nuen agure bat. Erabat galdua, noraezean eta inongo laguntzarik gabe zebilen. Orduan, neure buruari galdetu nion: nola da posible estatuaren esku dagoen zerbitzu batean honelako arreta eta begirune falta egotea?

Bestalde, ezin ahantz genitzake haurrak. Esaterako, ama bat haurrarekin, kotxearekin eta beste zenbait trasterekin joanez gero, nola igaro kristalezko pasabidea makinak markatzen duen denbora tarte urrian? Hari beretik, geltokiko arduradunek agintzen zaiena soilik egiten dutenez, ez dute inongo laguntzarik eskaintzen. Beraz, ama batek ezin izango du zerbitzu hau erabili, guztiz baldintzatua baitago eta, noski, ez luke horrela izan behar. Gainera, gerta liteke haurrak min hartzea, ez bailitzateke harrigarria izango jolasean aritzea. Orduan zer?

Kontuak kontu, zer dela eta makina horiek ezartzearena? Nork eskatu ditu? Nork hautatu? Ez al litzateke zerbitzu publiko bat hori baino zerbait erosoagoa eta erabilterrazagoa izan behar?

Comments { 1 }
-->