Stop spot!

stopNor ez da inoiz jostatu kaleko baldosa urdinak baino ez zapaltzera? Txikitako kontuak dira, baina helduok ere noizbehinka aritzen gara horrela. Kontua da, denborak aurrera egin ahala, inguratzen gaituzten iragarki guztiekin entretenitzeko aukera ere eman zaigula lurrera begira egon beharrean. Gauzak bere neurrian ederto datozkigu, bai; izan ere, interesatzen zaizkigun produktuen berri izateko bide ona da. Dena den, muga hori gainditu egin da egun, eta aspergarria izaten ere hasi da.

Telebistaren kasuan, esaterako, gogaikarria bihurtzen ari da gure telesailik gustukoena ikusi nahi izatea eta ez lortzea. Komunikabide honen antolaketa gero eta okerragoa delakoan nago. Programazioa dela eta, ez da ordutegiaren eta adinaren arteko erlazioa errespetatzen; iragarkiei erreparatzen badiegu,  ordubeteko saio batetik 20 minutu, gutxienez, iragarkiak direla ondoriozta daiteke. Gauzak horrela, malabarista moduan jardun behar al dugu horrelakoak ekiditen eta zapping egiten? Horrez gain, lotsagarria iruditzen zait isunen bidez atentzioa deitu behar izatea iragarleei, argi dagoenean muga aspaldi pasatu dutela.

zappingHala eta guztiz ere, aitortu beharra dago noizean behin desesperazioak beharbada tontotu egiten gaituela, eta egongelako kaxari begira egon gaitezkeela denbora luze batez. Neurritasunez jokatuz, arte berri bat ere sortu ahal izango litzateke, iragarki batzuk benetan onak baitira. Coca Cola eta Freixenet-enak ikusteko, adibidez, urte osoa itxaroten dugu. Itxarote horrek azkenean merezi izaten du, horrelakoak gustura hartzen dira eta.

Internetarekin gauza bera gertatzen da. Gainera, hemen aritzen garen modua are xelebreagoa izan ohi da: nabigatzen dugun bitartean irekitzen diren aparteko leihoak ahal dugun azkarren ixten saiatzen gara, kontu handiz ibiliz iragarkiaren laukitxoa zapaldu ez dezagun; izan ere, horrela ordenagailua kutsatzeko arriskua dagoela irakatsi baitzaigu. Ez da oso zentzuduna horrela ibiltzea, egia esan. Horregatik, internauten kexa garrantzitsuena izatera iritsi da.

iragarkiakKontuak kontu, nabigatzen ari nintzela gai honi buruzko informazio gehigarria lortzeko helburuaz, hara zer-nolako egoera paradoxikoarekin egin dudan topo! Webgune honetan jakingarri interesgarria aurkitu dut, bai, baina argibide baino iragarki gehiago azaltzen da bertan! Benetan harrigarria! Ez al du ezerk baino gehiagok gogaitzen horrelako gunea ikusteak?

Aipatutako biak adierazten dutena hasiera besterik ez da; izan ere, kalean, mugikorretan, egunkarietan eta aldizkarietan ere berdin gertatzen baita. Jakina da funtsezko elementu dela ekonomiak aurrera egingo badu, baina beharrezkoa ote da gure ingurune osoa erabiltzea eta soberan, gainera, horretarako? Ez al da gehiegi? Badirudi honek ez duela hobera egiteko asmorik, itolarrian gaude. Beraz, esan dezagun ozenki: STOP SPOT!

Comments { 1 }

Nork bere kabuz sendagaiak hartzeari ez!

Seguru nago etxean ziur sentitzen zarela, munduan dagoen tokirik ziurrena dela zuretzat. Zoritxarrez, gezurra da. Istripu gehienak, %60 inguru, etxean gertatutakoak dira. Janaria prestatzean erre egin zara, labanarekin moztu edo etxeko altzairuren batekin kolperen bat eman duzu. Horietakoak dira etxean, normalean, gertatzen diren istripuak. Pentsatu ohi da ez dela ezer gertatzen, erredura edo ebaki soil bat baino ez dela; halere, hainbatetan ikusten dena baino arriskutsuagoa da. Horregatik, etxean zaudetela, argi eta garbi jakin behar duzue nola eta zer egin momentu oro; hau da, lehen laguntzak nola egiten diren eta, garrantzitsuena, zer-nolako botika-kutxa eduki behar den etxean.

botika-kutxaBotika-kutxan ezinbestekoak:

  • kotoia
  • alkohola 96º
  • betadine
  • gaza esterilak edo konpresak (zauriak estaltzeko edota garbitzeko)
  • seguruak (hesgailuak edo bendak eusteko)
  • zinta itsasgarria
  • guraizeak
  • termometroa

pilulakHau da botika-kutxa batean ohiko dena; dena den, honetaz gain, komeni da beste hainbat sendagai izatea, baina hainbat baino ez.

  • analgesikoa (mina kontrolatzeko)
  • antiinflamatorioa (min erreumatikoa edo giharreko mina kontrolatzen eta lasaitzen laguntzeko: reflex)
  • antipiretikoa (buruko mina kentzeko)
  • sudur deskongestiboa (hotzeria duzunerako)
  • digestio-laguntzaileak
  • mareoen aurkako botikak: txikleak, gozokiak…
  • pomadak (canesten…)

Aurreko zerrendako hainbat hartzeko, medikuaren agindua edo errezeta beharko zenuke. beraz, komeni da jakitea botikak gaixo gaudenean baino ez ditugula hartu behar, eta beti mediku baten baimena jasota edota xarabebotikari bati kontsultatuta. Zoritxarrez, gaixo dagoenean edo gaizki sentitzen denean medikuarengana joaten ez den jendea badago. Beste aldi batean erabilitako botikak hartzen dituzte hauek, medikuak behin errezetatuta, nahikoa izango zaielakoan. Hori, ordea, ezin da egin. Argi dago buruko minez dagoena ez dela normalean medikuarenera joaten. Ados. Baina eztula egiten baduzu edo sabelean min izanez gero, joan beharko zenuke. Horretarako daude, ezta?

Bestetik, beste zerbait azpimarratu nahiko nuke. Gertatu ohi da sendagaiak edo botikak hartzea horrekin osatuko zarela pentsatuz. Kontuz, hori ez da maiz horrela! Izan ere, kontuan izan beharko genuke sendagai batzuk mina lasaitu bai, baina ez dutela sendatzen.

Egun hain ezaguna den Actimelen kasua ere aipatu nahi nuke. Esan beharra dago actimela lehen sendagaitzat hartzen zela; egun, berriz, jogurtean ere topa daiteke.  Sendagai baten osagaiak dituela jakin dezazuen aipatzen dizuet hori.

Bukatzeko, minez edo gaixo bazaude, joan zaitez medikuarenera, horretarako daude eta!

Comments { 0 }

Enbrioi bat, bizidun bat?

Comments { 1 }
-->