A zer nolako otordua!

By on 2006(e)ko maiatzak 17 in orokorra

Egunetik egunera gizartearen zorotasuna erakusten diguten albiste bitxiagoak topatzen ditugu. Lehengoan, etxerako bidean, honako albiste honi buruz hitz egiten egon ginen eta hain ezatsegina eta ez ohikoa iruditu zitzaidanez, berri honetaz idaztea erabaki dut.
Gertakaria lehengo egun batean gertatu zen: ezezagun batzuk duela zortzi bat urte lurperatu zuten emakume baten hilobia profanatu zuten. Ba al dakizue zein helbururekin? Bai, salda bat egiteko. Izan ere, hezurrik beste inon topatzen ez zituztenez, hildako gorpu batenak hartzea bururatu zitzaien. Agian gau hotz bat zen eta, noski, ostiral goizaldeetan dendak itxita egon ohi direnez, hilerrira joan eta bertan nahi adina aurkituko zituztela pentsatu zuten. Ondoren, hildakoaren hezurrekin eginiko salda dastatu zuten! Gertakaria Kataluniako herri batean jazo zen eta bertako poliziak argitu duenez, kasua azaltzeko hiru hipotesi dituzte:

“No sabemos aún si se puede tratar de una apuesta, un ritual de magia o un juego de rol�

Otorduaren soberakinak topatu zituena hilerriko zaindaria izan zen, eta bertan hezurrez gain, kazola, avecrema…aurkitu zituen. Badirudi lehenik beste hilobi bat irekitzen saiatu zirela, baina hau irekitzen ez zenez, beste honi ekin ziotela. Behin hezurrak lortu ostean, sua piztu, kazola urez bete eta salda prestatu zuten. Baina benetan goseak edota ganbaratik gaizki zeuden?

Comments { 2 }

Mito bat gogoratuz: BOB MARLEY

By on 2006(e)ko maiatzak 16 in musika

Bob MarleyLehengo ostegunean duela hogeita bortz urte hil zen musikaren historian hutsune ikaragarria utzi duen reggaearen sortzaile eta bultzatzailea. Honezkero igarriko zenuten legez, Bob Marley musikariari buruz hitz egiten ari naiz.

Bob Jamaikako herri txiki batean jaio eta bizi zen, baina gaztetan Kingston hirira joan behar izan zuen amarekin batera, beraien egoera ekonomikoa hobetzeko asmoz. Bertan, Bobk Rastafari erlijioaren eragin handia jasan zuen.

Marleyek Kingston hirian lagunak egin eta musika talde bat osatzea erabaki zuten: Wailing Wailers. Beraien lehen singela atera zutenean, Jamaikako lehen postuan jarri ziren. Aipatzekoa da Bob Kingstongo ghettoko gazte gaizkileei buruz abesti bat egin zuen lehena izan zela. Beranduago, beste talde bat sortu zuten: The Wailers. Beraien lehen diskoa atera zutenean, izugarrizko arrakasta lortu zuten. 1975ean, ordea, beste bi taldekidek taldea utzi eta Bobek bere emazteari eta bere lagun bati eskatu zien berarekin elkartzeko. Hauek baiezkoa eman eta horrelaxe sortu zen hain ezaguna zaigun Bob Marley & The Wailers taldea.

1976ko abenduaren 5ean, bakearen eta bere estatuko eskubideen alde kontzertu bat ematera zihoala, ezezagun batzuk eraso egin zioten; zorionez ez zen oso larria izan. Eraso honen ondoren, Bob Marley Floridara joan zen bizitzera, AEBetan, Europan eta Afrikan kontzertuak gehituz. Hurrengo urtean, izugarri arrakastatsu gertatu zen disko berri bat kaleratu zuen, Exodus .

Diskoak ateraz eta kontzertuak emanez jarraitu zuen hurrengo urteetan, minbiziaz oso larri jarri zen arte (urte batzuk lehenago egin zuen zauri batek eragindako minbizia). 1981eko maiatzaren 11n Miamiko ospitale batean hil zen, 36 urte zituelarik. Urteak pasa dira eta Bob Marley gogoan dugu, bere argia ez baita nolanahi itzalduko!

No woman no cry abesti ezaguna entzun nahi baduzu, klikatu hemen. Bideoan, berriz, Stir it up duzu ikusgai eta entzungai.

Comments { 3 }

Sevillako lagunak

By on 2006(e)ko maiatzak 14 in kirola

Guztiok jakingo duzuen bezala, aurreko astean Sevilla futbol taldea UEFAko txapeldun suertatu zen. Guztiok jakingo duzuela diot, egun hauetan telebistan Forum Filateliko kontu horrez gain, ez baita beste ezer egon. Horregatik nire
intentzioa ez da berriro ere telebistan kontatutako guztia errepikatzea, futbola gogoko ez duzuenak nahiko nazkatuta egongo baitzarete egun hauetan entzundakoarekin. Sevilla taldearekin azkeneko asteetan sortutako harremanaz arituko natzaizue.

Brasileko jokalariekin

Duela pare bat aste, Errealak Sevillaren aurka Donostian jokatzen zuela aprobetxatuz, Sevilla taldeari bisitatxo bat egitea bururatu zitzaigun futbolzale amorratu biri. Beraz, igande goizean, jendea oraindik Lazkaoko festetatik bueltan zetorrela, trena hartu eta Donostiara abiatu ginen. Boulevardean autobus bat hartu eta Costa Vasca hotelaren ate aurrean utzi gintuen, oraindik sarrerako erlojuan 09:39 baino ez zirelarik. Jokalariak oraindik logeletan egongo zirela pentsatu genuenez, kafetegira joan ginen gosaltzera. Kola-kao eta napolitana txiki batekin konformatu behar izan genuen; izan ere, nahiko garestia baitzen dena. Beraz, ez pentsa hoteletako gosari peto-peto bat hartu genuenik. Bukatu bezain laster jokalariak euren logeletatik jaisten hasi ziren, eta beraiekin lehenengo argazkiak atera genituen.

Navas-AgirreTaldeko hainbat ordezkarirekin igaro genuen goiza Sevilla taldeari buruz hitz egiten, egun batzuk lehenago UEFAko finalaurrekoak jokatzeko Alemaniara egindako bidaiari buruz eta abar. Benetan oso jende jatorra. Partidura joateko sarrerak eta guzti eskaini zizkiguten! Hala ere, momenturik hoberena, jokalariak bazkaltzen ari zirenean iritsi zen. Taldeko partaideentzat soilik erreserbatua zegoen gela batera sartu eta eskailera batzuk jaitsi ondoren, jokalarien jantokian azaldu ginen. Gehiengook ez diozue inongo zirrararik aurkituko Sevillako jokalari guztiak zure aurrean ikusteari, baina futbola gustuko dugunontzat…

Esaterako, Saviola, Navas eta Baiano jokalariekin hizketan jardun genuen, nire aurrean nirekin hizketan zeudela sinestu ezinik! Logeletan jokatzen zituzten play stationeko partidei buruz txantxetan aritu ondoren, alde zaharrera abiatu ginen bazkaltzera. Anoetara joan ginen 05:00etan partidua ikustera, eta goizean gurekin egondako taldeak irabazi zuen, 2-0. Egia esan, bost axola zitzaidan egun hartan Errealak galdu izanak, Munduko txapelduna izandako eta Bartzelonan jokatu izandako jokalariekin egon bainintzen goiz osoan eta hori edozeren gainetik zegoen.

Saviolarekin

Horregatik izan zen niretzat berezia pasa den asteazkeneko finala, une oro ezagunak zitzaizkidan aurpegiak ikusten bainituen: jokalariak, ordezkariak, presidentea… Berezia izan zen; izan ere, hemendik urte batzuetara, jendeari kontatu ahal izango diogulako Sevilla taldeak bere mendeurrena ospatu zuen urtean UEFAko txapeldun izan zela, eta lorpen hori erdietsi zuten jokalariekin egun batzuk lehenago goiza igaro ahal izan genuela, betiko gure oroitzapenean geratuko delarik. Asier ez pentsa erotuta nagoenik, futbola gustatzen zait, besterik ez!

Azken egun hauetan hainbeste entzundako El Arrebatok mendeurrenerako sortutako abestia entzun nahi baduzue, klikatu hemen (ondoren, beti bezala, ezkerreko laukitxo berdeari eman).

ZORIONAK SEVILLA!!!

Comments { 0 }
-->