Ordizia kantuz 2007

By on 2007(e)ko irailak 14 in hitzaro
  • Irailak 21 (ostirala) : Barrena Kultur Etxean, 22:00etan.Ordizia kantuz

PAKO ARISTI & MIKEL MARKEZ:

TABUAK SALTSA BERDEAN

  • Irailak 28 (ostirala) : Barrena Kultur Etxean, 22:00etan.

ALL JAZZ ERA

  • Urriak 5 (ostirala) : Barrena Kultur Etxean, 22:00etan.

IGELAREN BANDA

  • Urriak 19 (ostirala) : Barrena Kultur Etxean, 22:00etan.

MORAU

  • Urriak 26 (ostirala): Plaza Nagusian. Afaria 20:00etan eta Kontzertua 22:00etan.

Kantu afaria BERRIKETAN taldearekin eta BERTSO RAP SOUND SYSTEM

Informazio guztia neurri handian ikusteko, egin klik goialdean eskuineko ikonoan (inprimagailuaren ondoan) :

[kml_flashembed movie=”http://static.scribd.com/FlashPaperS3.swf?guid=b6vngycpc5b12&document_id=291715″ height=”600″ width=”550″ /]

Comments { 0 }

Arauak 21: Diptongoz bukatzen diren izenen eta zenbakien deklinabidea

By on 2007(e)ko irailak 9 in arauak lantzen

Arauak lantzeko ikastaroarekin jarraituz, oraingoan diptongoz bukatzen diren izenen deklinabideaz mintzatuko gara. Halaber, 3 eta 4 zenbakien deklinabidearekin egoten diren nahasketak argitzen saiatuko gara.

DIPTONGOZ BUKATZEN DIREN IZENEN DEKLINABIDEA

– Diptongoz bukatzen diren hitzak, oro har, bokalez amaitzen diren gainerako izen guztiak bezala deklinatuko dira: uztailaren lauan, zenbait kristauk, zelaitik, jaitik, garaian, e.a.

– Salbuespenak:

o gau hitzaren kasu hauetan: gauez, gaueko, gauean;

o lau izenordain bezala jokatzen denean: laurak etorri ziren. Lauretan joango gara, e.a.;

o monosilaboek instrumentalean (-z) honela egingo dute: edozein gaiez mintzatu. Jaiez jai ibili,

Araua osorik.

praktika

_____________________________________________

ZENBAKIEN DEKLINABIDEA

Hiru

1) Hiru izena denean, bokalez bukatzen diren gainerako beste edozein sintagma bezala deklinatuko da: hiru, hirua, hiruak (abs); hiruk, hiruak, hiruek (erg), e.a.  

2) Izenordain baten funtzioa duenean (alegia, sintagma osoa berak bakarrik osatzen duenean), honelaxe deklinatuko da:     

 

mugagabea  

plurala  

hiru  

hirurak  

hiruk  

hirurek  

hiruri  

hirurei  

hirurik  

—  

hirutan  

hiruretan  

hirutako  

hiruretako  

hirutatik  

hiruretatik  

hirutara  

hiruretara  

hiruren  

hiruren  

hirurekin  

hirurekin  

hirurentzat  

hirurentzat  

hirurez  

hirurez  

 

3) Hau hiru zenbakiari bakarrik dagokio eta ez hamahiru, hogeita hiru, berrogeita hiru eta gaienerakoei, hauen pluraleko deklinabidea hamahiruak, hogeita hiruak, berrogeita hiruak, e.a. baitira.  

 Adibidea: Atzoko hirurak etorri ziren, baina beste hamahiruak etxean gelditu ziren. 


Lau

Lau zenbakiaren kasuan Euskaltzaindiak hau erabakitzen du:  

 

1) Lau izena denean, bokalez bukatzen diren gainerako beste edozein sintagma bezala deklinatuko da: lau, laua, lauak (abs); lauk, lauak, lauek (erg), e.a.   

2) Izenordain baten funtzioa duenean (alegia, sintagma berak bakarrik osatzen duenean), honelaxe deklinatuko da:

mugagabea

plurala

lau

laurak

lauk

laurek

lauri

laurei

laurik

—

lautan

lauretan

lautako

lauretako

lautatik

lauretatik

lautara

lauretara

lauren

lauren

laurekin

laurekin

laurentzat

laurentzat

laurez

laurez

3) Hau lau zenbakiari bakarrik dagokio eta ez hamalau,hogeita lau, berrogeita lau eta gainerakoei, hauen pluraleko deklinabidea hamalauak,hogeitalauak, berrogeitalauak, e.a. baita.

4) Analogiaz sortu diren zazpirak, zortzirak etahorrelakoak bigarren mailan utzi beharko lirateke euskara idatzian, hauekbokalez bukaturiko izenak bezala deklinatzen baitira: seiak, seietan,seietatik, e.a. Adibidea: Atzoko laurak etorri ziren, bainabeste hamalauak etxean gelditu ziren.

 

Laburtuz:

 
Hiru eta lau zenbatzaileek, zenbakiak berak izendatzeko erabiltzen ez direnean, deklinabide berezia dute:

  • Mugagabean, bokalez amaituriko gainerako hitzen antzera: hiruk, hiruri, lautan, lautatik, e.a.
  • Pluralean, ordea, r bat behar dute: hirurak, hirurei, lauretan, lauretatik, e.a.

Araua osorik.

praktika

Comments { 0 }

Riomundo – JON MAIA

By on 2007(e)ko irailak 2 in irakurlearen txokoa

MaiaJon Maia Urretxun jaio zen 1972. urtean eta gaur egun Zumaian bizi den bertsolari, musikari eta idazlea dugu. Euskal Filologia ikasketak egin zituen eta Euskal Herriko Bertsolari Txapelketa Nagusian hirutan iritsi da finalera: 1997, 2001 eta 2005ean. Hedabideen munduan oso ezaguna da; izan ere, komunikabide desberdinetan artikulu anitz idatzi baititu. Honez gain, musika talde ugarirentzako hitzak idatzi izan ditu eta Karidadeko Benta musika taldearen sortzaile, letragile eta abeslaria da. Riomundo da bere lehen liburua eta bere familiaren istorioan oinarritzen da, frankismo garaiko bizi baldintzengatik Euskal Herrira etortzen den familia batean, alegia. Idazle lanekin jarraituz, orain dela hilabete gutxi, 2006ko abenduan, bere bigarren lana kaleratu zuen, Apaizac Obeto izeneko kronika.

Liburuak, arestian aipatu bezala, Albaceteko familia baten gorabeherak kontatzen dizkigu. Frankismo garaian kokatzen da eta momentuko bizimodua eta buruhausteak islatzen ditu. Jon Maiak bost ataletan banatu du liburua, baina ez dago kronologikoki ordenatua eta hau izan daiteke eleberriaren zailtasuna. Hala ere, nahiko erraz ulertzen dela iruditzen zait.

Lehenengo atalean, Tito gaztearen, hots, protagonistaren abentura batzuk kontatzen dizkigu, azkenean Guardia Zibilengandik atxilotua izango dena.

Bigarren zatian, denboran atzera egiten du eta Titoren aitaren bizitza azaltzen da, Pedro Sierrarena, alegia. Gaztetatik hasita, gerra garaiko kontuak azaltzen dira, bilera klandestinoak, heriotza, kartzela… Testuinguru horretan, faxisten eta falangisten kontra borrokatuz, Luisa ezagutu eta elkarrekin ezkontzen dira.

Hurrengoan, Tito -istorioaren narratzailea- jada jaioa da; bost seme-alabetatik hirugarrena da bera. Langabezia dela eta, aitak Euskal Herrira emigratzen du lan bila. Diru pixka bat aurreztu ondoren, familia guztia etortzen da eta baserri batean jarriko dira bizitzen.

Ondoren, herriko pisu batera aldatzen dira, artean Tito nahiko gaztea da eta politika kontuetan murgiltzen hasten da. Atal hau bukatzean, berez, lehenengo zatia etorriko litzateke, Titoren atxilotzea eta kartzelan jasandako torturak kontatzen dituena:

Nire burua uretatik ateratzen eta berriz hondoratzen ikusten nuen, gorputzetik at banengo bezala. Eta nola arraina amuan urtetatik ateratzean, aho bete arnasa hartzen ahalegintzen nintzen, nire indar guztiarekin lepoa luzatuta, berriz ere putzuan sartzerako.

Bukatzeko, Riomundok ematen digun azken planoan, gerra amaituta eta gurasoak edadetuta azaltzen dira; eta Tito, heldua eta independentea. Aita eta bera, gerran hildako brigadistei egindako omenaldi batean agertzen dira.

Liburu hau nire gelako apaletan, berri-berri eta irakurri gabe nuelako aukeratu nuen. Urtea pasatxo da, ene gurasoek Durangoko azokatik ekarri zidatela. Hasieran irrikaz eskuratu nuen arren (Jon Maia bertsolari ospetsuaren lehen liburua…) baina denbora faltagatik edo, azkenean, alde batera utzi nuen gaur arte. Liburua irakurtzeko gomendioa egiten dizuet, istorioa oso interesgarria baita. Gainera, kontuan hartu behar da Euskal Herriko familia askoren historia dela. Ondorioz, gure herriko historia eta gure aiton-amona askoren bizitzak hobeto ezagutzeko abagune aparta dela iruditzen zait.

Jon Maia eta Riomundori buruz zerbait gehiago jakin nahi izanez gero sakatu hemen.

Amaitzeko, musika pixka bat uzten dizuet. Jarraian, lehen aipatutako eta Maiak berak sortutako Karidadeko Benta taldeak Bilbon -kalean- eskainitako emanaldia duzue ikusgai.

Comments { 0 }
-->