Tag Archives | tratu_txarrak

Noiz arte?

By on 2008(e)ko abenduak 28 in orokorra

noiz_arte_1Albiste ugari izan da amaitzera doan 2008 urte honetan; batzuk onak eta beste batzuk, berriz, ez hain onak. Horien artean krisi ekonomikoa izan daiteke askorentzat urte honetan pairatu den arazo nagusia; halere, horrez gain, bada urteak aurrera egin ahala oraindik ere konpondu ez den eta gizartean egunerokotasunez bizi dugun arazo larri bat.

Berriako bilatzailean tratu txarrak jarri ostean, guztira 490 testu azaltzen direla konturatu naiz. Benetan datu lotsagarria dudarik gabe. Baina, pixka bat pentsatuta, zenbaki normaltzat hartu dut; izan ere, ia egunero, edo behintzat astero, entzuten baitugu indarkeriarekin loturiko berri penagarriren bat.

Indarkeria, Harluxet entziklopediaren arabera, norbait menderatzeko indar zakar eta basa da. Beraz, gogorkeriaren barruan hainbat atal bereiz daiteke: genero indarkeria, haurren aurkakoa, bullynga, tortura… Hori horrela izanik, duela gutxi komunikabideetan nagusitu den Albaren kasua aipatu nahi nuke. Alba egun gurpildun aulki batean dagoen Bartzelonako haur errugabe bat da; medikuen arabera, ez du gehiago hitz egiteko gaitasuna berreskuratuko. Edonola ere, hori guztia ez da jaiotzetik duen arazo bat, ez. 2006ko martxoan, Albak 5 urte zituenean, bere aitaordeak emandako jipoiaren ondorio larri bat baino ez da. Baina, ez hori bakarrik, bere ama biologikoak ere ez zion laguntza gehiegirik eskaini, ez ikusiarena egin baitzuen lagundu beharrean.

noiz_arteDena den, ez pentsa gisa horretako basakeriak gure inguruan gertatzen ez direnik. Bartzelonatik Euskal Herrira etorriz, Euskal Estatistika Erakundearen arabera, Euskal Autonomia Erkidegoan, 3223 emakume izan ziren beren bikote edo parekoren baten biktima 2007. urtean; noski, tratu-txarrak salatu ez zituzten emakumeak kontuan hartu gabe. Azken finean, numero hori irakurtzeko nahikoa dugu segundo bat; hori dela eta, askotan zenbaki batean baino ez da geratzen, egoera jasangaitzak bertan jarraitzen duen bitartean.

Lehengo hariari jarraituz, amaraunean informazioa bilatzen ari nintzela, erasotzaileek erasotzeko dituzten arrazoiak topatu nituen. Horien artean, aurretik jasan dituzten tratu txarrak, arazo psikologikoak, bizi izandako familia giroa… zeuden. Edozelan ere, eta hori kontuan hartzekoa den arren, ez dut uste horrek pertsona baten heriotza edo zauri fisiko zein psikologikoak eragitea justifika dezakeenik.

Amaitu baino lehen, honelako egoeraren bat bizi duenari -genero indarkeria, ikaskideen erasoak edo situazio hau jasaten ari den norbait ezagutzen duenari-, lehenbailehen salatzea komenigarria dela adierazi nahi nioke; izan ere, inongo dudarik gabe, ulertezina da XXI. mendean, oraindik, horrelako gertakariak nozitzen jarraitzea. Ez al da, bada, hau aurrera doan herria?

Comments { 0 }

Nork ez du noizbait ipurdiko bat jaso?

By on 2008(e)ko abenduak 26 in orokorra

haurra izututaDuela egun gutxi, telebistako albisteak ikusten ari nintzela, entzun nuen Jaengo Pozo Alcóneko emakume batek kartzela zigorra jaso eta urtebetez bere semea ikustea debekatuta izango duela. Hau entzun ondoren, nire artikulurako gai paregabea zela pentsatuz, informazioa bilatzeari ekin nion. Zigor honen arrazoia emakumeak bere semeari zaplazteko bat jo izana da. Baina zilegi al da zaplazteko bategatik hainbesteko zigorra ezartzea? Nire ustez, ez. Pasa gaitezen, bada, gaia atalez atal jorratzera.

Egun hartan, emakumea eta bere semea etxean zeuden. Haurrak etxerako lanak egin ez zituelako edo, amak zaplazteko bat emanez erreakzionatu omen zuen. Egia da amak ez zuela horrelakorik egin behar, ez baitago jo beharrik umeen jokabidea zuzentzeko, baina ipurdiko bat noizean behin, agian, etorkizunera begira mesedegarria izan daiteke. Hala eta guztiz ere, zigor mota horiek mugatzearen aldekoa naiz, nahiz eta noizean behin zaplazteko bat edo zigorren bat ongi etor daitekeen, muga batzuen barnean, noski, eta haurraren osasuna errespetatuz.

haurrakHerritarrak gertatutakoaz ohartzean, berehala hasi ziren lanean eta orain sinadurak biltzen ari dira emakume honen askatasuna lortzeko. Ez hori bakarrik, semeak komunikabideetarako hitz egin du, eta berak ere bere amaren askatasuna eskatzen du; izan ere, berak gaizki jokatu zuela aitortzen du eta nork ez ote duen inoiz zaplazteko bat jaso galdetzen dio bere buruari.

Benetan lotsagarria iruditzen zait gertakizun hau epaitu duen epaileak horrenbesteko zigorra ezartzea. Neurrian jasotzen al dute emakumeenganako tratu txarrak izaten dituzten gizonezko, pederasta, bortxatzaile eta horrelakoek? Hauei ezartzen dizkieten zigorrak apalak izaten dira askotan: urte pare bat kartzelan, edota hori baino gutxiago, euren bikotekidearengana hurbiltzeko debekua, eta azkenaldian epaitegiak lanez gainezka daudela eta, zenbaitetan ez dituzte kontuan ere hartzen. Horregatik, zigor hauek guztiak nahikoak ez direlakoan nago.

Azkenik, esan, epaile bakoitzak iruditzen zaiona erabakitzen duela, betiere, legea errespetatuz eta bere etika-morala aplikatuz; beraz, epailearen araberakoak izango dira hartzen diren erabakiak. Horrekin adierazi nahi dudana da, honelako erabakien aurrean epaileak azken hitza izan arren, nola edo h ala erabaki hori aldatzeko aukera egon beharko litzatekeela.

Comments { 1 }

Berak ez luke egingo, zuk zergatik bai?

By on 2008(e)ko azaroak 27 in orokorra

Zoritxarrez, animalienganako tratu txarrak gero eta gehiago entzun daitekeen gaia da, oso gai gogorra eta jende askorentzat garrantzi askorik ez duena. Nire ustez, ordea, denok jakinaren gainean egon beharko genuke tratu txarrak ez direla emakumeengan eta umeengan baino ematen; izan ere, animaliek ere guk uste baino maizago pairatzen baitituzte.

tratu txarrak jasandako txakurraAnimalienganako tratu txarra era askotakoa izan daiteke. Ezagunena edota guregana gehien iristen dena txakurrengan ematen dena da, baina ez da bakarra: beste animalia askok ere jasaten dute. Tratu txar horiek animalia errepide bazter batean uztetik has daitezke, eta, amaitu, mila kalamidade jasan ondoren akabatzen dituztenean. Jokabide lazgarri hau gehienetan etxean ditugun animaliekin gertatzen da, askotan umeen apetagatik. Adibide ezagun bat aipatzearren, oporrak iristen direnekoa aitatu dezakegu. Familiek ez daukate animalia horiek nork zaindu, eta usu errepide bazterrean edo mendian askatzea baino ideia egokiagorik ez zaie bururatzen. Eta noski, hauek izututa, zer egin ez dakitela, kotxeren batek harrapaturik edota gosez hiltzen dira. Halaber, ez gara konturatzen beste hainbat jokabidez. Gehiengoak ikusi du noizbait animaliaren bat galduta edota noraezean, eta gutako asko ez gara saiatzen laguntza eskaintzen, begiratu besterik ez dugu egiten. Honekin ez dut esan nahi pertsona okerragoa denik abandonatutako animaliak laguntzen ez dituena, ezta gutxiago ere. Bakoitzak bere arrazoiak dauzka, eta askotan horrelako egoera batean ez dakigu nora deitu edo nora eraman animalia gaixoa.

Animalienganako beste tratu txar era bat toki itxi batean uztea eta goseak hiltzea da, baita gaixo dauden animaliei laguntzarik ez ematea ere. Hau egiteko gai diren pertsonei iruditzen zaie animaliei nahi dutena egiteko eskubidea dutela, hauek ahulagoak direlako. Nire ustez, aztertu beharreko pentsamendua da hori  eta horren aurka zerbait egin behar da . Inspekzio gehiago? Ez dakit, baina zerbait egin behar da. Gero eta gehiago entzuten den gai batez ari gara eta inork ez du ezer egiten animaliak babesteko. Hori guztia gutxi balitz, hauetako animalia asko larruak lortzeko erabiltzen dira, hau da, akabatu egiten dituzte beraien larruaz arropak, zapatak eta bestelakoak egiteko.

Nola jakin animalia batek tratu txarrak jasotzen dituen? Hori da askok geure buruari galdetzen dioguna. Animalia batek tratu txarrak jasotzen dituenean, hasieran, errazena zauriak ikustea izaten da: bizkarrean, buruan, oinetan… Dena den, euren jokatzeko moduari ere erreparatzea lagungarri gerta dakiguke; izan ere, zauri fisiko hauekin batera, zauri psikologikoak ere jasotzen baititu. Tratu txarrak jasandako animalia hori ez da inor gutxiz fio, ez da ukitzen uzten eta egun osoa txoko batean igarotzen du, bakardadean.

tratu txarrak jasandako txakurra 2Lehengoarekin jarraituz, eskerrak eman beharko genizkieke tratu txarrak jasandako animaliak babesten eta laguntzen dituzten elkarte guztiei; izan ere, hauek egongo ez balira, animalia askoz ere gehiago hilko lirateke eta asko eta asko aterperik gabe geratuko. Hemen daukazue horietako elkarte bat: El refugio. Madrileko mendizerran kokatua dagoen elkarte hau 1996. urtean sortu zen tratu txarrak jasotako animaliak zaintzeko eta hauei etxe eta aukera berri bat emateko.

Guztiarekin ere, ezin ditut ahaztu munduan tratu txarrak jasotzen dituzten beste animalia asko: zezenak, zaldiak, katuak, itsas txakurrak… Ezin ditugu hauek alde batera utzi, hauek ere tratu txarrak pairatzen dituztenen zerrendan ohikoak baitira. Okerrena da, gainera, hauetako asko festetan jendeak ongi pasa dezan erabiltzen direla, eta penagarria da jende hori ez konturatzea animalia sufritzen ari dela. Kasurik argiena zezenarena da, aurrekoan Anak garbi utzi zuen bezala (Nor basatiago?). Ondoren zaldiak dauzkagu, lasterketetan ibiltzen direnak. Horietako askok ere tratu txarrak jasotzen dituzte. Itsas txakurrei eragiten zaien tratu txarra ere aipatzekoa da. Tratu txar mota honek helburu ekonomikoa dauka; hau da, beraien larrua, txakurrenarekin batera, arropak, zapatak eta bestelakoak egiteko erabiltzen da, eta, horretarako, urtean milaka eta milaka itsas txakur akabatzen da. Eta horrela beste animalia gehiago ere.

Bukatzeko, nire uste apalean, denok kontzientziatu beharko genuke arazo honetaz; izan ere, zoritxarrez, sarraski hau egiten duten pertsonak gero eta gehiago dira eta honek ezin du horrela jarraitu. Gogoratu animalia pertsonaren lagunik onena dela eta berak inoiz ez lukeela horrelakorik egingo. Horregatik, hemen uzten dizuet “20minutos” aldizkarian aurkitu dudan berri hau. 2007. urtekoa da, baina oso ongi islatzen du ia egunero gertatzen dena animalia askorekin. Oso sentiberak bazarete, jakinarazi nahi dizuet ondorengo bideoak zuen sentsibilitatea mindu dezakeela:

Comments { 4 }
-->