About edurne

Author Archive | edurne

Harrikatzea, onar al daiteke?

Harrikatzea antzina sortutako asasinatze edo tortura mota bat dela esan daiteke. Bere helburua honako hau da: kondenatuak gerriraino batzuetan eta beste batzuetan leporaino lurperatzen dituzte, ondorenhiltzen diren arte harriak botatzeko. Metodo honekin zigortuak poliki-poliki hiltzen dira, pertsona batek denbora luzez iraun baitezake bizirik eta konortea galdu barik kolpe bortitzak jasoz. Ez dago esan beharrik hiltzeko era honek sufrimendu izugarria eragiten duela kondenatuarengan.

Asasinatze era hau, gaur egun, Afrikan eta islama duten herrialdeetan bakarrik burutzen da. Honela, sexu harreman “ilegalak� dituzten emakumeak zigortzen dira. Heriotza hauek ekidin nahian, GKE (Gobernuz Kanpoko Erakunde) bat dago, Amnistia Internacional, buru-belarri murgildurik. Erakunde honek gogor ekin zion lanari bi emakume salbatu ahal izateko eta horrela izan zen. Bi emakumeak Parisa eta Shamameh Ghorbani dira. Gehiago jakin nahi baduzu bi kasu hauetaz, sar zaitez hemen.

Edonola ere, kasurik garrantzitsuena, nahiz eta beste guztiak ere oso garrantzi handikoak izan, Safiya Huseinirena da, jende ugari mobilizatu baitzen bere absoluzioaren alde. Bere herrian, Nigerian, adulterio egin zuela egotzi zioten eta, ondorioz, harrikatua izatera kondenatu zuten. Baina emakume honek zorte handia izan zuen, ez baitzuten kartzelara sartu eta bere familiarekin bizitzen jarraitu baitzuen. Safiyak gaizki egin zuen gauza bakarra da ezkondu gabe haurdun geratu eta umea izatea. Ezkontzatik kanpo haurdun geratzea debekaturik dago eta emakume asko harrikatze sistemaz kondenatu edo zigortu dituzte hori dela eta.

Gaiari amaiera emateko, esan beharra daukat harrikatze sistemaren bidez hil nahi dituzten emakumeei laguntza eskaini behar diegula, burugabekeria hau ezin baitaiteke onartu. Nik horretarako aukera bat eman nahi dizuet, ez du lan handiegirik suposatzen eta arriskuan dauden emakumeek asko eskertuko dute. Gune honetan sartu eta zuen datuak bidaliz gero, harrikatze-zigorra salatzen duen gutun bat ailegatuko zaio Iraneko gobernuari. Egin dezagun zerbait jarraian ikusiko dituzuen irudiak errepika ez daitezen!

Comments { 6 }

Indiako emakumeen egoera negargarriaz

Indiako emakumeakDuela egun batzuk, aldizkari bat irakurtzen ari nintzela, artikulu batek harriturik utzi ninduen. Artikuluaren arabera, Indian neskatxo ugari hiltzen dituzte.Zergatik neskak? Familiarentzat zama astun bat baino ez direlako.

Hilketa horiek abortuaren bidez edo asasinatuz egiten dituzte. Egoera larriari aurre egiteko, arloko ministroak adierazi duenez, sehaskak ezarriko dituzte kalean, umeak hil beharrean, Estatuari emateko.

Zenbat eta gehiago irakurri, orduan eta txundituago gelditu nintzen. Hilketa horien datuak izugarriak dira: urtean jaiotzen diren 12 milioi neskatxoetatik milioi bat 12 hilabete bete aurretik hiltzen dituzte. Honen arrazoia honako hau da: herrialde horietan neskak ez daude mutilak adina baloratuak. Artikuluan azaltzen den bezala, bizitzako zeregin nagusienetan mutilak dira garrantzitsuenak, hauek familiaren ondare guztia jaraunsten dute eta, bere gurasoak zahartzen direnean, gizonezkoa da zaintzen dituena.

Emakumea, bestalde, gastua baino ez da, dote bat behar du, hezkuntzan integratzeko arazoak izan ohi ditu eta lana aurkitzeko ere bai. Alaba bat izateak, beraz, arazo besterik ez du ekartzen eta, honen ondorioz, familian bazterturik egoten dira eta batzuetan abandonaturik edo erdiabandonaturik bizi izaten dira.

Hau guztia esan ondoren, oraindik beste hainbat gauza adieraztea geratzen zait, horien artean Indiako familiek zer egiten duten horrelako kasu baten aurrean. Lehenik eta behin, jakinarazi nahi dizuet Indian debekaturik dagoela abortu bat izatea, baina debeku horren aurrean familiek beste jokabide bat erakusten dute. Familia askok nahiago dute 350 errupia (6 euro) ordaindu ekografia batengatik espero duen umearen sexua jakiteko, umea jaio arte itxaron beharrean, eta neska dela jakiten badute, 26 euro gehiago ordaintzen dute abortatzeko, horrela ez dute inongo karga ekonomikorik izango aurrerantzean.

Horregatik, Renuja Chowdhury ministroak esan du sehaskak ezarriko dituztela kalean ume horiek bertan utzi eta beraiek ume horiek jaso ahal izateko. Honekin lortu nahi dutena da hilketa horiek geratzea eta ume horiek bizitza duin bat izatea.

Nire ustez, sehaska horiek jartzea irtenbide onena da neskatxo horien bizitza salbatu ahal izateko.

Indiari buruz gehiago jakin nahi baduzu, klikatu HEMEN.

Comments { 0 }

Behartutako irakurketa

irakurzaletasunaKaixo, lagunok! Ikastolan normalean liburuak irakurtzera behartzen zaituzte. Bada, hauxe da mahai gainean jarri nahi dudan gaia. Zer iruditzen zaizue liburuak derrigortuta irakurtzea?

Nire ustez, ez litzateke behartu behar liburuak irakurtzera; baina, alde batetik, ondo dago irakurmena bultzatzen edo errazten duelako eta, beste alde batetik, zure irakurmena hobetzeaz gain, orduak zerbait probetxugarria egiten igarotzen dituzulako.

Edonola ere, badago jendea txikitatik asko irakurri duena edota txiki-txikitatik gozatu egin duena liburuak irakurtzen eta liburu bat bukatu orduko, beste bat hasteko irrikan egoten dena. Bakoitzak bere zaletasunak ditu: batzuek, liburuak irakurtzekoa eta, beste batzuek, beste era batekoak, hori pertsonaren arabera izaten da normalean. Gauzak horrela, liburuak irakurtzeko kasuan, bati ez bazaio gustatzen, irakurtzen dituen liburuak behartuta irakurri beharko ditu, jakina.

Gai honek, beste hainbat gaik bezala, bere alde onak eta bere alde txarrak ditu. Hona hemen nik ikusten dizkiodan alde onak. Lehenik eta behin, esan daiteke liburuak irakurtzea ondo dagoela, lehen aipatu dudan bezala, zure irakurmena hobetzen duzulako. Gainera, zenbait libururekin gauza berriak ikas ditzakezu, edota asperturik zauden momentuan, irakurketa bat burutu dezakezu denbora librea aprobetxatzeko. Halaber, bidaia luze bat egiteko orduan, musika entzun beharrean, irakurketari eskain diezazkiokezu ordu amaigabeak.

Orain bere alde txarrak adieraziko ditut. Dena den, ez ditut gai honek dituen alde txar guztiak adieraziko, bestela ez baitut inoiz bukatuko artikulua idazten, baina bai aipatuko dut irakurketa behartuak ikasleen artean duen alderik okerrena. Ikasleok ez gara denok berdinak, beraz, denok liburu berdina irakurri behar izaten dugunean, bati gustatuko zaio, agian, eta beste batek gorrotoa adieraziko du liburu horrengan. Eta liburu hori gorrotatzeraino iristen bada, gerta litekeena da irakurketa orokorrean erdeinatzea. Zer egin daiteke hau saihesteko? Ba al dago irakurzaletasuna bultzatzeko beste modurik?

Comments { 0 }
-->