Albinismo hitza entzutean, gure gizarteak ez du sineskeria, talisman edo negozio kontuekin erlazionatzen. Halere, gure kontinentea zeharkatzean, gauzak aldatu egiten dira; hala nola, Afrikan. Nahiz eta kopuru aldetik bertan ugariagoak izan (Europa eta Amerikan 20.000 biztanleko albino bakarra dago; Afrikan, ordea, 4.000-5.000 biztanleko bat), hauen egoera ez dago batere normalizaturik; izan ere, begietan, ilean, azalean… melanina falta duten pertsonen bizitza benetako amesgaizto bihurtzen baita.

Hasteko, sozialki baztertuta daude. Afrikan seme edo alaba albino bat izatea izugarrizko zorigaitza da. Aitak sarritan ama etxetik bidaltzen du semearekin, honen kolorea desleialtasun kontuarekin erlazionatzen duelako. Beste batzuek, aldiz, Jainkoaren zigortzat hartu eta umea saldu edo hiltzera irits daitezke.

Bestetik, azaleko minbizia pairatu behar izaten dute. Kontinente honetako klimagatik, albinoen %60k gaixotasun hau garatzen du. Gainera, eguzkiak sortutako gaixotasun kroniko ugariak sufritzen dituzte. Honen konponbidea, ordea, ez da erraza, bertan eguzki krema moduko produktuak luxuzkoak baitira.

Azkenik, zoritxar hauetatik aske gelditzen diren albinoen egoera tamalgarria azalduko dugu. Albinoek bizitzan zehar izugarrizko jazarpena nozitzeaz gain, heriotza-zigorra ere jasan behar izaten dute. Uneoro egon behar dute adi; izan ere, kaleetan nahiz euren etxebizitzetan erasotuak izan baitaitezke. Berezitasun hau duten gazteen azal, hatz, mingain, genital… preziatu hauek milaka eurotan saltzen dira legez kontrako merkataritzan, horiek edukitzeak zortea dakarrelako ustea oso hedatua baitago (albinoaren odola edateagatik, esate baterako, diru kontuetan zortea aurreikusten da).

Azken datu ofizialak txundigarriak dira: azken urte honetan hil diren albinoen kopurua Tantzanian 44ra igo da; Burundin, ordea, 12ra. Dena den, zenbait erakunde pribatuk azaltzen duen kopurua oraindik ere handiagoa da. Ondorioz, entzun berri dugun albistearen garrantzia uler dezakegu: Kanariar Uharteetara iritsitako 22 urteko gazte albinoak errefuxiatu egoera lortu du Espainian, Afrikan bere bizitzak duen arriskua dela eta.

Dena den, hau ez da nahikoa gertatzen diren hileta guztiak gelditzeko. Gobernuek neurriak hartu dituzte. Burundin, esate baterako, pertsona albinoen aldeko eskubideen kanpaina bat ipini dute abian, eta epaitegira eraman dituzte 11 pertsona hainbat albinoren heriotza egotzita. Zenbait erakunde ere bertan ari da lanean: ALBA, UNICEF . Halere, ez da nahikoa. Hilketa hauen guztien atzetik sineskera orokortu bat dago; eta hori aldatu ezean, ez dago zer eginik. Hori dela eta, hezkuntzan erabaki batzuk hartzea eta aldaketa ugari egitea eskatzen da. Egia da, ordea, hau ez dela, zoritxarrez, bidegabekeria bakarra. Munduan zehar ugariak dira jasatzen diren injustiziak (harrikatzen dituzten emakumeak, Indiako kasta ezberdintasunek eragindako egoera tamalgarriak…), baina ez dugu ahaztu behar albinoek pairatzen duten egoera latza gure arazoa ere badela.