Archive | musika

RSS feed for this section

Zu bezalakorik inon ez, Michael!

By on 2011(e)ko otsailak 10 in Dantza, musika

“…I’m starting with the man in the mirror, I’m asking him to change his ways and no message could have been any clearer, if you wanna make the world a better place take a look at yourself and then make a change…”. Kantu hau entzuten ari nintzen unean ailegatu ginen bertara. Izugarria zen, egundokoa! Inoiz ez nuen pentsatuko bertan egongo nintzenik; ni Neverlandeko ate parean! 2010eko ekainaren 25a zen, Michael Jacksonen heriotzaren lehenengo urteurrena. A zer nolako jendetza! Italia, Mexiko, Espainia, Ingalaterra, Txina eta beste herrialde askotatik etorritakoek euren oroigarriak utzi zituzten ate ondoko lorategi inguruan. Batzuek, Michael Jacksonen argazkiak; beste batzuek, ordea, olerkiak… Izugarrizko iskanbila zegoen. Aho zabalik gelditu nintzen horrenbeste jende ikustean! Ez da harritzekoa, ez, hainbeste jarraitzaile edukitzea. Indianako abeslaria itzela da! Mundiala!

Ez dago zalantzarik bera dela baltseoaren erregea! Handia da, oso handia; bere dantzak diren bezalaxe. Liluraturik uzten gintuen hark, bere dantza saioekin; ez dut inon ikusi horrelako ikuskizunik. Adibide garbiena da berak oso ezagun egina zuen Moonwalk pausoa. Ikaragarria da. Ni hainbatetan saiatu naiz pausoa egiten, baina onartu beharrean nago oso zaila egiten zaidala eta ez dudala lortzen! Michaelek trebetasun ikaragarria zuen dantzatzerako unean, xehetasun hauek direla eta ohar gaitezke. Aipatu beharra daukagu bere koreografia gehienak hark taxuturikoak direla, eta horrek merezimendu ikaragarria du, oso zaila baita halako ideiak eta dantzaldiak hozitzen dituen norbait aurkitzea. Era berean, dantzak ez dira izan berak egin duen lan guztia, entzunenak izan arren. Bi liburu idatzi zituen: lehenengoa, Moonwallk izenez ezaguna dena, 1988. urtera arte bizitakoa edestuz; eta bigarrena, “Dancing in the dream”, non bizitza, umeak, animaliak eta beste hainbat mintzagairi buruzko olerkiak agertzen diren.

Ez hori bakarrik, abeslari ezagun honek jasan izan dituen kritikak oso gogorrak izan dira: umeak masturbatzen zituen, pedofilotzat hartu, hainbat ebakuntza izan zituen azala zuritzeko… Den-dena gezurra! Alde batetik, ezin izan da frogatu umeena. Kargu guztietatik aske utzi zuten. “Mujer terrako” artikulu batean irakurri dudanez, bortxatua izan omen zen haurrak egia osoa azaltzen du. Bestalde, Michael Jacksonen azal zuriari dagokionez, uste dut jende askok oraindik ez duela jakingo azaleko gaixotasun bat zuela, Bitiligo izenez ezaguna. Gezurretan ibili ziren haren aurka berbetan hainbat ebaketa egin zituela esaten zutenak. Bitiligoa daukatenei, zelulak hiltzen zaizkie eta azala zuritu; hori dela eta zuen hain itxura xelebrea abeslari honek.

Kontuak kontu, izugarri ondo aritu zen, jasandako guztia jasanda ere. Eskerrak eman nahi dizkiot berak egin duen guztiagatik, inork ez baitu lortu hark lortu zuena. Eta nahiz eta orain gurekin ez egon hemen, bera beti egongo da gure bihotzean. Eskerrik asko, Michael Jackson!

Informazio gehigarria:

Comments { 1 }

Zu izango zara erruduna euskal musika desagertzen bada

By on 2011(e)ko urtarrilak 7 in euskara, musika

Nori ez zaio gustatzen goizean goiz esnatu eta, gosaltzen ari zarela, irratia entzutea? Niri, behintzat, izugarri. Egunero ohetik jaiki eta, oraindik pijama jantzita dudala, sukalderantz jo eta irratia pizten dut. Hor ibiltzen naiz, begi bat itxita eta bestea irekita dudala, aurrera eta atzera emisioa aurkitu arte, e -gazteko emisioa. Batzuetan, mahai gainean gosaria aurrean dudala, irratian dagoen musikaz pentsatzen hasten naiz eta seguruenik gizarte honetan kezkagarria irudituko ez den gai batek kezkatzen nau maiz: euskal musika.

Bolada honetan maizago entzuten dut irratia, eta gero eta gehiago kezkatzen nau euskal musikaren egoerak. Gaztelaniaz edo ingelesez abestutako kantak baino ez dira entzuten gaur egun. Gero eta gazte gehiagok, musikari dagokionez, euskara alde batera uzten ari dela pentsatzea penagarria egiten zait; halere, oraindik penagarriagoa iruditzen zait helduak ere bide horretatik doazela ikustea. Horrela, bada, artikulu xume hau idazten jarraituko dut, ohitura txar hau baztertzen joan gaitezen esperantzaz.

Ezer baino lehen, gure historiako datu garrantzitsu batzuk azaltzea komeniko litzateke: XX. mendean Euskal Herrian eman ziren urratsak, edo Europan , inguruko herrialdeetan, XIX. mendean.Eta gogor egiten zait sinistea hain maitatua zen hura, gaur egun galtzen joan izana, preziatzen dugun hori zaintzen ez dugulako. Ez zaizue harrigarria iruditzen euskarazko abesti modernoak egonda, bestelakoetara jotzea? Eta arazoa ulertzeko, geure burua epaitzea besterik ez dugu, guk baitugu honen errua.

Hala ere, Euskal herrian betidanik egon dira beste tokietan baino talde gutxiago, musika datorkigun beste edozein herrialde baino askoz ere txikiagoa baita. Halere, nire ustez, kantitate txikiak ez du kalitatea gutxiesten. Lehen esan dudan bezala, euskal taldeen kopurua ere, ez da oso handia, hemengo askok gaztelaniaz abestera jotzen baitute saltzeko errazagoa izango delakoan. Euskal musika gehiago entzungo balitz, taldeak ere proportzionalki hazten joango lirateke; izan ere, dena kate bat dela esan baitaiteke. Bestalde, ez dago esan beharrik irratiak eta telebistak guk entzuten duguna baldintzatzen dutela. Egia da tarteka euskarazko abestiren bat sartzen dutela, baina ehuneko handi batean kanpotik ekarritakoak ipintzen dituzte eta, hori dela eta, azkenean, ingeles eta gaztelianazko abestietara ohitzen gara.

Azkenik eta aurreko guztia pixka bat laburbilduz: euskal musika, logikoki, gurea da, baina denentzat egina izan behar dela argi utzi nahi nuke; hau da, gainerakoekin partekatu behar dugu. Mendeetan zehar soinuak eta erritmo propioak sortzeko gaitasuna izan dugula garbi utzi behar dugu. Amaitzeko, Aita Donostiak esandako hitzak utzi nahi dizkizuet, “Ekin” argitaletxeak argitaratutako “De música vasca” liburutik hartuak:

“Euskarak abesten duelako, eta beti abesten duelako. Etxean abesten du, elizan, kalean, landan; alai eta triste dagoen abesten du…”

Comments { 4 }

Piratak al gara?

By on 2010(e)ko abenduak 15 in arazoak, internet, musika

Gaur egunean, gauza asko eta asko dira ahoz aho dabiltzan gaiak eta, nola ez bada, horietako bat pirateria izango dugu. Askok legezkoa dela uste duten arren, beste zenbaitek legez

kanpo dagoen ekintza bat delakoan egongo dira. Baina non du honek guztiak bere muga? Maiz “The pirate bay” eta musika deskargatzeko beste zenbait orrialde ixtera ere iritsi dira; halere, niri ez zait biderik egokiena iruditzen, azken finean, gutako nork ez du musika, pelikula ala antzeko tresnarik jaitsi internet bidez aurki ditzazkegun hainbat eta hainbat orrialde ezberdinetatik?

Alde batetik, diskografika izenarekin ezagutzen diren enpresek diru kopuru handiak irabazten dituzte pertsona asko eta askok egiten dutena baino lan sinpleago eta errazagoa baino ez egiteagatik. Lan hau guztietan errazena dela aipatzen dudanean, ez da nire irudipenagatik sortutako pentsamendu bat: hauek abeslariek abestutako abestiak bildu, cd batean sartu eta diskaren portada besterik ez dute egiten, eta hau gutako edonork egin dezake Nero bezalako programen laguntzaz.

Bestetik, egun, merkatuan aurki ditzakegun diskek oso prezio altuak dituzte duela urte gutxi batzutako prezioekin alderatuz gero. Disko hauen prezioa bikoiztera ere iritsi da urte gutxiren buruan eta hau, krisi garaian, egundoko gorakada da. CDen prezioen gorakada hau izan daiteke pirateriak indarra hartzearen arrazoi nagusienetako bat. Gainera, jendeak pirateriaren bidez musika, bideoak eta antzeko artikuluak jaisten dituenean dirua galtzen dutela aitzakitzat hartuz, pirateria debekatu nahi dute, eta hori ez da bidezkoa. Enpresa handi hauek jasaten duten kalterik handienera jota ere, horrenbeste diru irabazteari uzten diote, baina ez dira inoiz dirua galtzen aterako. Nik pirateriaren aldeko ikuspuntua daukat, azken finean, guk geure etxeetatik sarean aurki dezakegun materialari etekin osoa ateratzen saiatzen gara, eta ez da bidezkoa ekintza soil horregatik pertsona bat zigortu nahi izatea.

Hala eta guztiz ere, abeslari asko pirateriaren aurka agertzean, beraien ideiarekin bat etorri ez arren, ulergarria iruditzen zait hauen haserrea. Ulergaitza iruditzen zaidana da diskografika askok pirateriaren aurkako hitzak esatea, aipatu berri

ditudan arrazoiengatik. Azken finean, abeslariek diskografikak ateratako dirutzaren ehuneko txiki bat besterik ez dute irabazten. Halere, abeslariek irabazitako ehuneko txiki hori altuagoa da pertsona batek erdi-mailako lan batean lan egiteagatik jasotzen duena baino.

Hau guztia ikusirik, zera esan dezaket: ez zait bidezkoa iruditzen pirateria debekatzea eta “pirata” guztiak zigortzea, beste gutxi batzuk guztion kontura aberats bihur daitezen. Gizarteak sarean dauden orrialdeei erabilera ematen die eta, hau horrela izanik, ez zait ideia ona iruditzen pirateriaren aurkako neurriak hartzea.

Bideo honetan agertutako guztia egia ote?

Comments { 2 }
-->