gezatu

da/du ad. 1. Geza bihurtu, gazitasuna galdu edo kendu. Ibai handiek, itsasoan sartzean, honen zati bat gezatzen dute. 2. (hed.) Bizitasuna galdu edo kendu. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: ad. (UZEI sinonimoen hiztegi)

[gazitasuna kendu]: gatzgabetu g.e.
[bizitasuna galdu edo kendu]: moteldu

Ez dut, hala ere, afera orokortuz nire erantzukizuna gezatu nahi. [Rock’n’roll, Aingeru Epaltza (Elkar, 2000)] (Ereduzko Prosa Gaur)

Zuhaixka hartu eta uretara bota zuen Moisesek, eta ura gezatu egin zen, edateko on bihurtuz. [Agindutako lurraren bila I, Jose Antonio Mujika (Erein, 2002)] (Ereduzko Prosa Gaur)