ka

iz. 1. K letraren izena.  2. interjekzioa. Ez dut uste, ezetzean nago. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa eta Bergarako Euskara)

Sinonimoak: iz.
[interjekzioa]: kia (Orotariko Euskal Hiztegia)

Orotariko Euskal Hiztegian:

1 ka. Nombre de la letra k. v. 2 kask. Ax, i, ji, ka, el. MarIl XV. ENE ta KA gau artan, / N-K / egin ziran. NEtx LBB 269 (cf. 268: N emakumearen iduri, ta K gizakumearen iduritzat jartzen ditut).

2 ka. (Exclam.). “Ka, quía! –Badago amorraiñik errekan? –Ka…, apenas alerik dagon. –Andra aura euskalduna da? –Ka… extakitt riojania eztan” Elexp Berg. v. 1 kia. –Zein da, alkatia? –Ka! Patatero bat. Iraola 56. Orren gaztia ta emengua? Ka, muestrak, muestrak aguro! Ib. 62. –Eguzkiyakin? –Ka! elurrez. Ib. 119. –Beztu egingo zerate iguzkitan. –Ka! Guardasol japonesakin joango gera. Ib. 134. Ka! Inposible, es kibokasion, deskuido. Karta bat egiñ bear diot Jose Palluri. Urruz Zer 78.

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) ka (2) quía!
fr (1) k (2) pas question!
en (1) K (2) (anticuado) EXCL never!, not on your life!
port (1) cá

Entzun:

–Zein da, alkatia? —Ka! Patatero bat. Iraola 56. (Orotariko Euskal Hiztegia)

ka (Gaurko Hitza, CC)

ka (Iban Arantzabal CC, #gaurkohitza5)