aharantza

iz. 1. (zah.) Hizkuntza. Aharantza arrotz batez mintzatu. 2. Mintzoa. Aharantza ederra du.  (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: iz. Ipar. zah.
[hizkuntza] hizkuntza, lengoaia, ele Heg., berbeta Bizk., mintzo jas., hizkera g.e., hizketa g.e., hizkunde g.e., berbakuntza Bizk. g.e., hizkune Bizk. g.e., mintzaira Ipar. zah.
[ahotsa] ahots, mintzura Naf., boz Ipar. beh.

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es (1) lengua, idioma (2) voz, discurso
fr (1) langue, idiome (2) voix, parole
en (1) language (2) voice; speech, way of speaking

Ikusi behar da, gainera, familian euskara erabilirik ere, zer nolako euskara erabiltzen duten: herriko mintzaira eta aharantza, euskara bateratua, eta abar. [Euskararen etxea, Pello Salaburu (Alberdania, 2002)] (Ereduzko Prosa Gaur)