milikatu

1. du ad. (Ipar.) 1. Miazkatu. Azeriak ezpainak milikatu zituen oilategira behako bat emanez. 2. (hed.) Lausengatu, losintxatu.

2. da/du ad. Milika, kupera bihurtu.  (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: ad.
[miazkatu] miazkatu, miaztu g.e., lekatu Ipar. g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es (1) (miazkatu) lamer, chupar; relamerse; (lausengatu) lisonjear, adular (2) hacer(se)/volver(se) melindroso, hacer(se)/volver(se) remilgado
fr (1) (miazkatu) lécher; (lausengatu) aduler, flatter
en (1) (miazkatu) to lick, to suck; (lausengatu) to suck up to; to flatter

Gerrikoa askatu dio, eta alkandora jasoz, saihetsalde txuria milikatu du, lege zahar batek odolari behin eta berriro lur horretara itzultzea aginduko bailion. [Urregilearen orduak, Pako Aristi (Erein, 1998)] (Ereduzko Prosa Gaur)

milikatu (FlickrCC, TruShu)