ferratzaile

iz. Zamariak eta abelgorriak ferratzen dituena. Takilli errementaria ferratzaile aditua zen.  (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian:

ferratzaile (G-nav, B; SP, Urt III 270, Ht VocGr 383), perratzaile (V, G; Lar, Añ, H (ph-)), ferrazale (AN-ulz, S), perrazale (H). Ref.: A (perratzaile, ferrazale); Iz Als (ferrazaile), Ulz (ferrazale); Etxba Eib (perratzallia); Izeta BHizt; Elexp Berg (perratzaille).

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es herrador, -a [oficio]
fr maréchal-ferrant
en farrier, blacksmith
port ferreiro

Ferreiros herrian baziren ferratzaileak, zaldien aztaparrak eta erromesen oinetakoak itzatzen zituztenak aita zenaren marteiluaren ukaldi adretak, belaunen artean zituen eskalapoietan joak, oraino entzuten ditut. [Santiago oinez, Piarres Aintziart (Elkar, 2000)] (Ereduzko Prosa Gaur)

ferratzaile (CC, Eneko A.)