Kauta musika taldea Ordiziako Herri Antzokian izango da otsailaren 20an, ostiralez, Isladak bere hirugarren diskoa aurkezten. Iragan Durangoko Liburu eta Disko Azokan, Kautaren azken lana izan zen cd-rik salduena, eta arrazoi horrek bultzatu ditu antolatzaileak Kauta Ordiziara ekartzera, “herriko eta eskualdeko gazteei punta- puntan dabilen taldearen lanaz gozatzeko aukera eman nahi diegulako, euskarazko musikaren emaitzak ezagutzera ematearekin batera.”
Ordiziako Udaleko Euskara eta Kultura Sailek antolatu dute Kautaren kontzertua. 2009ko lehen lauhilabetekoan lau kontzertu programatu dituzte guztira. Benito Lertxundik jarri zion hasiera kontzertu-sortari, eta Kautaren ondoren, Rafa Rueda (martxoak 18) eta Beasaingo Sugan taldea (apirilak 8) antolatu dituzte. Benito Lertxundiren kontzertuan 600dik gora entzule bildu ziren eta Kautaren kontzertuan eta ondorengoetan ere jendearen erantzuna ona izatea espero dute.
Andoaingo hiru gaztek osatzen dute Kauta taldea: Mikel Moreno (ahotsa, gitarra), Adrian Elustondo (baxua) eta Gorka mendizabalek (bateria). Musikan aditu direnen esanetan, rock alternatiboaren, punkaren edota Emoaren jarraitzaile dira.
Dagoeneko salgai dira Kautaren kontzerturako sarrerak. Otsailaren 20an Herri Antzokiko leihatilan 12€ balioko du sarrerak, eta aurrez, berriz, 10€. Honako lekuetan daude jada salgai: Ordiziako D’Elikatuz gunean; Zaldibiako Kultur Etxean; Legorretako Olaso tabernan; Goierriko Hitzak Beasainen duen egoitzan; Lazkaoko Gerriko liburu-dendan; Ataungo liburutegian; Segurako liburutegian, Idiazabalgo Izpar dendan eta Ormaiztegiko Itxune tabernan.
No matter who you are, where you live, or your taste in music, Tower of Power will find you. And once that happens, it’s all over. You will come to believe that soul music is the salvation of us all. Tower of Power taldearen hitz hauek aukeratu ditut nire lehen artikulu honi hasiera emateko. Nire bateriako irakaslearen bidez iritsi ziren musikari hauek lehen aldiz nire eskuetara. Aurreneko aldia zen entzuten nituela, eta, ordura arte, estilo hau ezezaguna zitzaidan, baina, egun, nahiz eta oraindik ezjakina izan soul eta funky estiloan, nire gustukoenetako bat da.
Talde hau 60. hamarkadan jaio zen San Franciscon, Oakland-en zehazki. Hamar urte igaro ondoren, lehen diskoa plazaratu zuten. Hasiera batean, Sly Stone, Creedence Clearwater Revival eta hainbat talderen hasierako gonbidatu izan ziren, baina segituan hasiko ziren bakarka kontzertuak ematen, izugarrizko jendetza erakarriz. Ondoren, beste hogei lan atera zituzten, denak arrakasta handiz: East Bay Grease, Live and in Living Color, Oakland Zone, Soul Vaccination, Havin´Fun… Honez gain, belaunaldi ezberdinetako musikariengan izan zuen eragina taldeak, besteak beste, The Police taldeko Sting ospetsuarengan.
10 dira Tower of Power taldeko musikariak: Emilio Castillo, “Doc” Kupka eta Tom E. Politzer saxofonistak, Adolfo Acosta eta Michael Bogar “Iron Mike” tronpetariak, Larry Braggs abeslaria, Francis Rocco Prestia baxu-jotzailea, Mark Harp gitarrista, Roger Smith teklatu-jotzailea, eta David Garibaldi bateria-jotzailea. Musikari hauek jazz, funk, rock eta soul estiloak jorratzen dituzte, baina soula eta funkya nabarmentzen direla esan dezakegu. Honen emaitza da euren soinu beltza. 40 urtez euren kantak munduan zehar hedatuz joan direla kontuan izanik, ez dute oraindik kritika txarrik izan. Kritikariek bBeraien soinua jotzean duten zehaztasunaren eta beraien arteko konpenetrazioaren emaitza dela esaten dute.
Kontuan izanda ni bateria-jotzailea naizela, ezin dut aipatu gabe utzi talde honetako bateria-jotzailearen, David Garibaldiren, garrantzia instrumentu honen historian. Garibaldiren ezaugarri nagusienetakoak bere beat-en zailtasun tekniko harrigarria eta musikaltasuna dira. Hori gutxi balitz, musikari bikain honek bere erritmo ikaragarri eta pertsonalekin izugarrizko eragina izan zuen 80. hamarkadako funk-fusion bateria-jotzaile esanguratsuenetan, Steve Gadd, Dave Weckl eta Dennis Chambers bezalako artistengan hain zuzen.
Bateria-jotzaile honek nigan izan zuen eragina ez zen gutxiago izan. Lehen aldiz youtuben ikusi nuenean, txunditurik utzi ninduen. Hasieran, oso hotza zen sentsazioa transmititu zidan, bere aurpegiko espresio eza zela eta, baina aurpegiarekin adierazten ez zuena makilen bidez transmititzen zuela konturatu nintzen segituan. Bestalde, bere jotzeko erari erreparatuz, gehien liluratu ninduena ez zen bere erritmoen konplexutasuna izan, hauek jotzerakoan zuen musikaltasuna baizik. Makilak maisuki kontrolatzearen ondorioz, erritmo zailak erraz eta sinple bilakatzen ditu.
Aurreko guztiarekin batera, nire aburuz, David Garibaldik taldearen esentzian zeresan handia izan du, berak funky erritmoei ematen dien filling edo sentimendua ordezkaezina baita. Taldera bueltatuz, aurten 40. urteurrena ospatzen ari da eta Estatu Batuetan zehar urtebetez arituko da musika ekitaldi garrantzitsuenetan.
Amaitzeko, taldearen izena eta nik testuan azaldutakoa bere esentzia eta indarra deskribatzeko gutxi direla ikus dezazuen, bideo batzuekin uzten zaituztet: soul vaccination eta willin to learn.
Hainbat Grammy sari, MTVko hiru sari-proposamen, milioika fan… nahikoa al dira Amy Winehouse bezalako musika izar batentzat? Drogak, iskanbilak, argazki polemikoak, besteak beste, zer erlazio dute arrakasta, fama eta diruarekin?
Amy Jade Winehouse 25 urteko soul abeslari arrakastatsua da. 10 urte baino ez zituela, Sweet ‘n’ Sour rap banda sortu zuen, betidanik izan baitzuen musikarekin erlazioa, bere familiagatik batez ere. Gaztetatik bere managaitza erakutsi zuen eta horrek zenbait ondorio ekarri zizkion, Sylvia Young Theatre School antzerki eskolatik kanporatua izana, esate baterako. Mota guztietako musika entzunez iritsi zen nerabezarora eta, ordurako, Londreseko zenbait lekutan hainbat kontzertu xume emana zen.
Back To Black lanarekin hamar milioi kopia baino gehiago saldu ditu eta, hasieran azaldu bezala, hainbat sari eskuratu ditu eta beste zenbait irabazteko aukera ere izan du. Gainera, hainbat kritika positibo jaso du.
Nahiz eta palmares sinesgaitza izan, artista britainiarrak arazo ugari izan ditu eta izaten jarraitzen ditu. Droga, hortxe datza auzia. Drogak bere bizi arrakastatsua aldatu du, eztabaidaren gune bihurtuz bere zenbait ekintzaren erruz. Lehenengo aldiz, 2007ko urrian harrapatu zuten bere senarrarekin marihuana kontsumitzen Norvegiako hotel batean. Hurrengo urtean, 2008an alegia, Amy Winehouse crack erretzen agertzen zen ustezko bideo bat azaldu zen, drogarekin zuen arazoa denen aurrean erakutsiz.
Horrez gain, beste kontu edo gertaera xelebre batzuen zilborrean bistaratu da. Esate baterako, bere gizonarekin izan zituen -eta baita gaur egun ere dituen- zenbaitxo gertapen. Abeslari britainiarrak bi aldiz beste gizon batekin oheratu izana onartu zion, bere senarra espetxeraturik zegoela. Bestalde, bere fan batekin iskanbila izan zuen ukabilkada bat emanez, miresleak iletik tiratu nahi izan ziolako, edo hori izan zen behintzat Amy Winehousek azaldu zuena. Hainbeste arazoren aurrean, izarraren aita bere alabaren alboan egon da uneoro. Berak adierazi zuenez, Amyren osasun egoera oso larria da eta zigarro batek bere biziarekin akaba dezake.
Orain, Amy bere hirugarren lanaren aurrean dago, Frank eta aipatutako Back To Blacken ondoren. Hala ere, arlo honetan ere arazo larriak ditu. Izar britainiarrak 6 hilabeteko epean 2 kanta baino ez ditu grabatu, eta The Sun aldizkariak argitaratu zuenaren arabera, ez dakite urte amaierarako bere lan berria merkatuan egongo den ala ez. Amyren adikzioek ez diote lanean aritzen uzten, ezta eguneroko bizia normaltasunez eramaten ere.
Hainbat eta hainbat dira gaur egungo musika eta zine izarrak, besteak beste, drogaren eta alkoholaren munduan murgildurik daudenak. Dirua lortzen dute, baita fama ere, jarraitzaleak dituzte txoko guztietan… Zergatik droga eta alkohola? Ez lirateke autoerrealizazioaren aldamenean egongo?
18 urterekin, 24rekin, 30ekin, agian, 40 urterekin lortzen dute arrakasta izar hauek. Diru sarrera handiagoak, txikiagoak, gero eta handiagoak, gero eta txikiagoak eta abar eskuratzen dituzte. Berdina gertatu ohi da miresleekin, gero eta gehiago, agian, gero eta gutxiago. Kontua da, askok mundu berean amaitzen dutela, eta mundu hori ez da zinema edo musikarena, drogena eta horrek duen mundu ilunean baizik. Zergatik ote?
Amy Winehousek orain dela gutxi bere 25. urtebetetzea ospatu du. Gaur egun, adin horretako gazte bat lanean aritzen da, lan bila, oraindik ikasten, edo agian, ezer egin gabe. Baina artista ingelesari ez zaio hori egokitu. Disko anitz saltzea, sari gehiago eta fan oraindik gehiago eskuratzea tokatu zaio, zorionez edo zorigaitzez. Gaztea, esperientzia gutxirekin, bizi ezberdin bati aurre egin beharrean topatu da, diru ugarirekin eta irtenbide ezarekin. Handi, edo, agian, handiegi etorri zaio ospe guztia souleko izarrari.
Jarraituko ote du musika ona egiten? Osasunak hobera edo txarrera joko du? Zergatik alkohola eta drogak? Zuei ematen dizuet hitza!
taldea Ordiziako Herri Antzokian izango da otsailaren 20an, ostiralez, Isladak bere hirugarren diskoa aurkezten. Iragan Durangoko Liburu eta Disko Azokan, Kautaren azken lana izan zen cd-rik salduena, eta arrazoi horrek bultzatu ditu antolatzaileak Kauta Ordiziara ekartzera, “herriko eta eskualdeko gazteei punta- puntan dabilen taldearen lanaz gozatzeko aukera eman nahi diegulako, euskarazko musikaren emaitzak ezagutzera ematearekin batera.”
Iruzkin berriak