Urtero bezala abendu bukaera eta urtarrila hasiera iritsi dira eta horiekin batera, kaleetako apaingarriek, supermerkatuetako apalek, telebistako iragarkiek, Gabonak hemen direla adierazten digute. Eguberria familiarekin biltzeko sasoia da, familia loturik mantentzen duena askotan edota etxetik urruti nahiz hilda dauden pertsonen oroitzapenak ekartzen dizkigun garaia. Gabon-gaua, Urteberriarekin batera, urteko egunik ederrena eta atsegingarriena da batzuentzat, familia artean pasatzekoak biak. Beste batzuentzat, aldiz, azaroaren 5a bezalako egun bat da, urteak dituen 365 egunetako beste bat. Denok daukagu Gabonei buruzko ideia ona, pozgarria… baina aldi iluna ere badu, eta hori da artikulu honetan islatu behar dudana.
Egun hauetan, maiz ikusten dugu jendea, korrika eta presaka, supermerkatu edo denda batetik bestera Eguberrietako edo Errege magoetako opariak erosi nahian. Negu giroa dago kalean, euria eta hotza nagusitzen dira. Egun samurrak gehiengoentzat, baina ez kalean lo egiten dutenentzat, hauek ez baitute opariak erosteko dirurik, ezta ilusiorik ere. Donostian, esate baterako, ehun bat lagunek egiten dute lo egunero kalean. Gehiengo bat ez da kalean jaioa dena, lana galdu edo aurkitu ez duena baizik, eta honek edonor irits daitekeela kalean bizitzera ondorioztatzera eramaten nau. Nahikoa da, gaur egun bizitzen ari garen krisiaren ondorioz, lanpostua galtzea kalean bizi behar izateko beste zerbait aurkitu arte. Hauentzat bakardadea izango da lagun bakarra.
Artikulu hau idazterakoan, ez da izan nire asmoa ezkorra izatea; dena den, onartu beharra daukagu pertsona hauek gizartetik at daudela. Guk kalean ikusten ditugunean, ez ditugu onartzen; hau da, pentsamendu txarrak etortzen zaizkigu burura eta ez gara haien lekuan jartzen, inondik ere. Agian, batzuk bizimodu hori hautatu dutelako biziko direla horrela, baina gehiengo bat zoritxarren bat gertatzearen ondorioz izango delakoan nago. Hala ere, leku guztietan dago jende eskuzabala eta hauek osatzen dituzten zenbait elkarterentzat egoera hau ez da oharkabean pasatzen. Gaitz erdi!
Aipamen berezia egin nahi nioke Caritas ek sortu duen elkarte bati, Donostiako Aterpe elkarteari hain zuzen ere. Honek, urte osoan zehar, etxerik gabe daudenentzat zerbitzu ugari eskaintzen ditu: lo egiteko lekua, jantokia, egongela, erizaintza, higienea… 165 boluntario omen dabiltza bertan lanean, trukean ezer jaso gabe. Zorionez, boluntarioen elkartasunari esker, festa esanguratsu hauetan, hala nahi izanez gero, behartsuek jatorduak norbaitekin elkarbanatzeko aukera izaten dute. Euskal Herriko hiriburuetan, udalek utzitako aterpeetan Gabon-gaueko afaria prestatzen da. Afalordua goiz samar izaten da bertara iristen diren boluntarioek senideekin afaltzeko aukera izan dezaten.
Aurreko guztia laburbilduz, zera esan daiteke: pertsona hauek guztion laguntzaren beharrean daude. Gu haien lekuan jarriko bagina, ez genuke beste alde batera begiratuko egoera honen aurrean. Asko ikasi beharrean gaude boluntario hauengandik eta ezkutuan dauzkagun baloreak kanporatu beharko genituzke. Gogoratu txiro hauek ez daudela kalean nahi dutelako, beste aukerarik ez dutelako baizik. Alabaina, gure laguntza merezi dutela uste dut, kalean goazenean irribarretxo bat besterik ez bada ere.
Ondorengo erreportajean ikusi ahal izango duzu gertuagotik zer den kalean bizitzea:
21 dÃas con Samanta Villar entre cartones y en la calle
Iritsi da munduko jende askok gehien maitatzen duen garaia: Gabonak. Eta harekin batera, besteak beste, parrandak, kontsumoa eta denetariko ospakizunak etorri dira. 2009. urtea oraintxe amaitu da eta urtean zehar gertaturiko gauza eta gai garrantzitsuenen laburpen edota 
Krisian egonda, ondoriozta genezake aurtengo Gabonak berezi samarrak izango direla. Jende asko langabezian dago eta ez dago dirua xahutzeko; dena den, badirudi tradizioak salbuespen direla eta krisiaren eragina espero baino askoz ere gutxiago nabaritu dela aurtengo Gabonetan. Aditu mordo batek aldez aurretik esan zuen aurtengo Gabonetan jostailu dendek eta antzerakoek krisia inoiz baino gehiago nabarituko zutela, euren salmentak izugarri jaitsiz, familia bakoitzeko aurrekontua txikiagoa izango zelako. Espero zena, ordea, ez da gertatu.
Gabonetan murgilduta gaude bete-betean. Zaila da honetaz ez ohartzea gaur egun; izan ere, nonahi ikus ditzakegu kartelak, telebista eta irratiko 
Nolanahi ere, momentu batez pentsatzen jarrita, benetan hori al da Gabonen oinarria? Zure ondokoak zoriontsu egoteko, kontsumora behartuta egotea? Egin dezagun atzera lipar batez. Gogoratzen al duzue nola pozten gintuen amonak maitasun osoz eginiko panpina arrunt bat jasotzeak? Ez genuen gehiago behar izaten zoriontsu izateko; ez ginen gauza materialetan oinarritzen, atzean izandako lan eta maitasunean baizik.
Iruzkin berriak