garatxo

iz.  Azalean, bereziki eskuetan, oinetan eta aurpegian, agertzen den pikorta gogorra. Ik. kalitxa. Aurpegia zimurrez, orban arrez eta garatxoz beterik zuen. garatxo belar, garatxo-belar Zurtoinaren goialdean hazten diren hosto berde ilun distiratsu eta iraunkorrak dituen landarea, multzoak osatzen dituen lore txiki hori-berdexkak eta baia beltz pozoitsuak ematen dituena (Daphne laureola). Ik. bitxika. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

garatxo (V-ger ap. A), garatxu (V-m ap. A), geretxu (G-azp).

1. “Cierto arbusto” A.

2. garatxu. “Leño que se interpone, para facilitar la operación, entre la cadena y la piedra o madera que se desea arrastrar” A, que cita el ej. de Mg. Ona barriz burdijaren […] nire azterketia. […] kolzaak, garatxuba, burtezpatia, arasak […]. Mg PAb 148s.

Sinonimoak: iz.

    [aurpegian-eta agertzen den pikorta gogorra]: kalitxa Ipar., marruka Ipar., gari Bizk., enor Bizk. g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) iz. verruga (2) iz. verruga de los árboles, repulgo
fr iz. verrue
en iz. wart
port iz. verruga

Garatxo beltz izugarri bat dauka sudurraren ezker aldean. [Mutuaren hitzak, Hasier Etxeberria (Susa, 2005)] (Ereduzko Prosa Gaur)

garatxo