arada

iz. (Ipar.) 1. Oihartzuna. 2. Hotsa, bereziki erleek etab. egiten dutena. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian

arada (BN-ciz ap. A; SP – >Dv, H). Eco; ruido, zumbido. “Bourdonnement. Écho. Erleek arada egiten dute” SP. “Ruido producido por la piedra que cae de las nubes” A. Cf. 2 arrada. Aireak ihardasten du kantuaren aradaz, / baita sainduak zerbitzen kantatzeko paradaz. EZ Man I 132. Trunpeta klarak duela habarrotsa ailtxatzen, […] / Aire eta mendi gorek ihardasten aradaz. Ib. II 53. Errepikatzen dute / maniurez artzainek, / aradari lehiaz / ihardasten larrainek. EZ Noel 54. Izkolaka eman zen errege gaizoa / Bethe aradak zuen lamia zilhoa. “Tout son antre en résonna”. Gy 212. Eskualdunen irrintzina / Deiadar, luze samiña. / Aradaz arada badoha / zelhai mendietan barna. P. Bidart “Eskual-Herria” (ap. DRA).

Sinonimoak: iz. Ipar. zah.

    [oihartzuna]: oihartzun, aran Zub., aranots Zub. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) iz. (zah.) (Ipar.) eco; resonancia (2) iz. (zah.) (Ipar.) [erleena] zumbido; [txingorrarena] ruido
fr (1) iz. echo; (hed.) résonance, répercussion
en (1) iz. echo; iz. repercussion, impact
port (1) iz. eco m; repercussão

Aire eta mendi gorek ihardasten aradaz. Ib. II 53.  (Orotariko Euskal Hiztegia)

arada (Gaurko hitza, CC)