balakari

adj. Lausengaria, losintxaria. Ik. balakatzaile. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

balakari (AN, L, BN, R, S ap. A; Lar, Hb ap. Lh, Dv, H), balakalari (Urt), palakari (Lar, Dv), palagari (Añ -> A).

Halagador. “Assentator, hitzedermaillea, balakalária, arlote lausengária” Urt II 442. “Halagador” Lar y Añ. “Flatteur” H. “Palagari (V, Añ), adulador” A. v. balakatzaile. Hantik dirade mündü güziaren balakariak, üsü delarik hen bihotza zeiñütegiko oillarraren pare, aize güzier ützültzen dena. Egiat 212. Balakariz diradialakoz üngüratürik. Ib. 212. Ta ez diotsa orla goresle ta palakari; gaztea zan oraindik, ogeitalau urte besterik ezpaitzitun. Ibiñ Virgil 33.

Acariciador. Eskü latza ezta balakari eztia, aldiz da loegile ta azaliak dü sügia iratzartzen. Egiat 266.

Sinonimoak: izond.

[losintxaria]: balakatzaile, ipurtzuri, koipetsu, lausengari, lausengatzaile, losintxari, zurikatzaile, zuriketari, zuritzaile, ipurgarbitzaile beh., ferekatzaile Ipar. zah. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es izond. halagador, -a; adulador, -a
fr izond. flatteur, -euse ; adulateur, -trice
en izond. flattering; fawning; obsequious
port izond. bajulador, -a; adulador, -a

Amini bat balakari gerta liteke agian; baina hain da fina balakuan non lausengura ohituko bailuke xalotasuna bera. [Harreman arriskutsuak, Choderlos de Laclos / Jon Muñoz (Ibaizabal, 1997)] (Ereduzko Prosa Gaur)

balakari (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)