bidegurutze

iz. 1. Zenbait bide gurutzatzen diren gunea. 2. (hed.) Zein aterabide har jakiten ez den une larria. Euskaldun jendea bidegurutze batean aurkitu den bakoitzean. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: iz.
[bidebanatzea] bidebanatze, gurutzagune, bide junta Ipar., bide-buru Ipar. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es (1) cruce (de caminos), encrucijada (2) encrucijada
fr (1) croisement
en (1) crossing, intersection; crossroads (2) crossroads; turning point

Bidegurutze batera iritsirik, nondik jo ez dakitela gelditu dira bidaiariak. [Konpainia noblean, Anjel Lertxundi (Alberdania, 2004)] (Ereduzko Prosa Gaur)

Eta hitz egokirik aurkitzen ez dugunez, zeren logikak agintzen digu bidegurutze bakoitzean guruzbide bana jasotzea? [Argizariaren egunak, Anjel Lertxundi (Alberdania, 1998)] (Ereduzko Prosa Gaur)

bidegurutze (FlickrCC, Swamibu)