gezurtero

adj. Gezurrak esaten dituena, gezurrez mintzo dena.

Orotariko Euskal Hiztegian

gezurtero (V-gip, G-to-azp), gizurtero (V-gip), gezurter (S), gezurtiero (R-is). Ref.: A (gezurter); Garate 1.a Cont RIEV 1930, 155; Iz To (gezurre), R 400; Elexp Berg (gizurtero).

Mentiroso. v. gezurtero. gezurtiera (R-is). (Forma de fem.). “Gezurtiéra, mentirosa” Iz R 400.

Sinonimoak: iz.
[gezurtero] : e. gezurti, gezurrontzi

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es mentiroso
fr menteur, -euse
en liar
port mentiroso(a)

“Sudurra hazi zaizu, bada, gezurtero! “, eta barrezka hasten zen mutil laguna besarkatuz. [Egurra Pinotxori, Aritz Gorrotxategi (Alberdania, 2002)] (Ereduzko Prosa Gaur)

gezurtero (Gaurko htiza, Domeinu Publikoa)