karaka

iz. Oiloaren kantua edo oihua. Ik. kukurruku. Arrautza txar bat eta anitz karaka. Oilarrak kukurruku, oiloak karaka. || karaka egin Hiru aldiz karaka egin zuen zulo ilunean oiloak. || karakaz adb. Karaka eginez. Ik. karakaka. Karakaz egon. Oilo taldea karakaz eta zalapartaka. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

1 karaka. (AN-gip-araq-erro, B, Sal, R; Aq 1070 (AN), H), kakara (T-L). Ref.: A; Izeta BHizt. Cacareo. “Chant de la poule” H. “Caquet de la poule” T-L. “Hau ollo karaka!” Izeta BHizt. v. kakaraza. Arrautze txarbát ta anitz karáka. LE Prog 106. Olloaren karaka entzuten zen eta belatxingarren ega-ukaldia. Or Mi 72. Auxe bada egazti taldetxoa! / Bat baño beste da areagoa! / Jaungoikoak dakin egunetako asi / alara ta kakara. JKort EuskOl 1931, 34. Ordubata da, ez euli-soiñu, / irrintzi, marru, karaka, / lizar-osto bat ez da mugitzen, / ez belar-izpi geraka. Or Eus 342. Croar de la rana.
Kallaren ttiuka, igelaren karaka, oreinaren arrama. Lf Herr 3-8-1961, 4. KARAKA EGIN (T-L). Cacarear. “Crételer” T-L.
Iru aldiz karaka egin zuen zulo illunean olloak. Or Mi 79. Karakak egin eta, aren arroltzea / bero bero da, baiñan laister du oztea. Or Eus 108. –Zer egiten dik oiloak? –Oiloak alara: kakara! Lf Herr 3-8-1961, 4. KARAKAZ (BN-baig, Sal ap. A; kakaraz G-to ap. A). “Cacareando” A. [Olloek] karakaz eta zalapartaka erantzun zioten etxeko-andre gaztearen deiari. TAg Uzt 112. Egoak arrotuta, karakaz eta istilluka irten zan bere oetik burrukalari. Ib. 117. “Cacarear, karakaz egon (G, AN)” Aq 1069. Eliza ondoan zeude karakas ollo batzuk (83). LE-Ir.

2 karaka. Carraca (embarcación). Etzen segurki itsas untzi txarra “Santiago” deitu delako “Karaka”. Ardoy SFran 152.

Sinonimoak: iz.

[garranga]: alara, kakara, kakaraza, garranga Ipar., kokoratz Ipar., kada Heg. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es iz.  cacareo
fr iz. gloussement
en iz. clucking
port iz. cocoricó

Testuinguruan

Oilarrak kukurruku, oiloak karaka. (Elhuyar hiztegia)