kaskailu

1 adj. Erretxina; burugogorra, egoskorra. Agure kaskailu haren maniak jasan behar izaten zituen. Haurrei goxokiak ematen dizkieten mutilzahar kaskailu batzuenaren antzeko maitasuna zigun Barojak euskaldunoi. 2 adj. Buruarina. 3 iz. Harri koskorra, hartxintxarra baino larriagoa dena. (Hiztegi Batua)

Sinonimoak: iz. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

[errekarria]: errekarri, harribil g.e.kaskailu izond.    

[baldarra]: akets, antzegabe, antzekaitz, baldan, baldar, baldarrontzi, dorpe, mangelo, trakets, zabar, barraka Ipar., eskalapoi Ipar., eskoil Ipar., kakola Ipar., malestruk Ipar., trukes Ipar., bagai g.e., egur g.e., aldrebes Heg. beh., saskar Bizk. g.e., maskelu Bizk., maskelutzar

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) iz. canto rodado, piedra de arroyo (2)  izond. brusco, -a, bruto, -a; terco, -a, tozudo, -a
fr (1) iz. galet (2) rugueux
en (1) iz. river stone (2) rough, stubborn
port (1) iz. seixo rolado (2) áspero, teimoso

Testuinguruan

Gizon baldarrari begi onetik sartu ei zitzaion eta orduan hasi zen interesgarriena. 300 bat emakumerekin egin zuela txortan esan zion. Bazekiela kaskailua zela, baina app hauek gizonen txorta-toki bikainak zirela .[Ligatzea esaten diote, Goizalde Landabaso (Berria.eus, 2020-06-23)]