kiputu

ad. Gorputzeko atalen bat sorgortu hotzaren eraginagatik. Forma jasoa: kipautu.

Orotariko Euskal Hiztegian:

kipautu, kipau (V-och ap. A), kipitu (V-arrig ap. A), kiputu (V-arr-oroz ap. A).

1. “Entumecerse” A. Negua […] atzamarretan egoten da, eurak alkarren artean asarratu daitezan, txikortu edo kipautu edo mangututen. Ezale 1897, 338b.

2. “Kipau (V-ple-och), desjarretar, mancar los pies al cerdo” A.

Sinonimoak: iz.
[kiputu] sorgortu, gogortu, sortu, sor izan, hozmindu  (Elhuyar Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es entumecer(se) un miembro del cuerpo por el frío.
fr s’engourdir, (s’)endormir
en to go numb
port entorpecer-se, adormecer.

Halakoa zen hotza etxe hartan zutena, ezen besoak kipututa baitzituen.