laidoztatu

  du ad. (Ipar.) Laido egin, iraindu. Itsuski laidoztatu eta desohoratu gaitu. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian

laidoztatu (AN, L, BN, S; Ht VocGr 348, Lar, Dv, H), laidostatu (L, BN, S; Gèze, Foix ap. Lh), laidaztatu (Lar, H). Ref.: A (laidoztatu); Lh (laidozt-, laidost-); Lrq (laidost-).

Ultrajar, afrentar, deshonrar, ofender. “Desdorar, deslucir”, “deshonorar” Lar. “Diffamer” Gèze. v. laidotu. Tr. Documentado en autores septentrionales desde mediados del s. XVII; lo emplean tbn. algunos meridionales modernos. Laidoztatu y laidostatu son las únicas formas presentes en los textos, siendo la segunda algo más frecuente. [Iesus] ezagunek eta adiskideek utzi dute laidoztaturik. SP Imit II 1, 5 (Ch abandonatua laidoen eta doloreen erdian). [Gizonak] desohoratzen eta laidoztatzen zuelakotz lurra. Lg (ap. H). Thuz estalia eta guzia laidostatua. Lg II 153. Juduek gisa guzietara eskarniatu, laidoztatu, thormentatu zuten Jesu-Kristo. Dh 221.

Sinonimoak: ad.

    [iraindu]: ahapaldi egin, irain egin, iraindu, laido egin, laidotu, ofentsatu Ipar., pelakatu Ipar., pelatu Ipar., ofenditu Heg., injuriatu beh., irainztatu g.e., laidetsi g.e., puiesak eman g.e., bidegabeztatu zah., idoiztatu Ipar. g.e., damuztatu Ipar. zah., agrabiatu Heg. zah.  (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es du ad. (Ipar.) afrentar, insultar, ultrajar, deshonrar
fr du ad. offenser, injurier, outrager, déshonorer
en du ad. to insult, to offend, to outrage; to dishonour; to dishonor (Am)
port vtr afrontar, insultar

Hitz hori, nahiz zuri sobera bortitza iruditu zaizun, ahulegia litzateke haatik, baldin nire malkoek eta nire hitzek bertze kausarik balute; baldin laidoztatu behar nauten sentimenduak gaitzetsi beharrean, sentimenduok neuretzeko beldurrez egon ahal banendi.  [Harreman arriskutsuak, Choderlos de Laclos / Jon Muñoz (Ibaizabal, 1997)] (Ereduzko Prosa Gaur)

laidoztatu (Gaurko hitza, CC)