liburuzale

iz/adj. Liburuen zalea dena, liburuak irakurtzea nahiz bildumatzea gogoko duena. Ik. bibliofilo. Liburuzalea naiz, asko irakurri dut neure urteetan. Gure herria ez da inoiz izan liburuzalea. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

liburuzale (V-gip ap. Etxba Eib; T-L), libruzale.

Aficionado a los libros, a la lectura. “Gaztetatik ixan zan liburuzalia, bai erosteko eta bai irakortzeko” Etxba Eib. “Bibliophile”, “amateur de livres” T-L. v. liburukoi. Anima zale, orazio zale, libruzale ta Jangoikoaren urreko bat. Mg CC 135. Ni liburu zalia naz. Mg PAb 184. Seme bata eskolauba da, liburu zalia. Ib. 95. Urteoroko “Jocs Florals” direlakoak, liburuak, batez ere liburuzaleentzako edizioak. MIH 151. Paper eta liburu zahar bila zebilen beti, ez ordea zekenkeriaz beretzat gordetzeko, zenbait liburuzalek bezala. MEIG VIII 69.

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es iz./izond. bibliófilo, -a [persona aficionada a leer o coleccionar libros]
fr bibliophile
en bibliophile, book lover
port bibliófilo(a)

Liburuzalea naiz, asko irakurri dut neure urteetan.  (Hiztegi Batua)

liburuzale (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)