oldarkor

adj.  Oldartzeko joera duena; ausarta. Bidean ez ibil gizon oldarkorrarekin. Urte horietan, Barojaren kazetari lanak bereziki oldarkor eta zalapartatsuak izan ziren. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

oldarkor (L ap. A; H), oldakor (Lar -> H (oldal-)).

Osado. “Arrojado […]. Es muy atrevido, oldakorra da txit” Lar. Bidean ez ibil gizon oldarkorrarekin; beldurrez-eta zure gainera erorraraz detzan beraren asturugaitzak. Dv Eccli 8, 18 (Ol izugaitz, Ker ausarti, BiblE benturazale ausart). En DFrec hay 2 ejs. Agresivo. “Zakur, zezen oldarkorra, chien, taureau, etc. dangereux. Gizon oldarkorra, homme colère, toujours prêt à asaillir” H.

Sinonimoak: izond.

    [oldarkoia]: erasokor, oldarkoi, oldartsu Heg. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es izond. osado, -a; arrojado, -a; impetuoso, -a; acometedor, -a; audaz
fr izond. agressif, -ive ; impulsif, -ive
en izond. impulsive, impetuous; audacious
port izond. adj ousado(a), atrevido(a); impetuoso, -a; acometedor, -a; audaz

Euskaraz egiteko eskatzeagatik erantzun oldarkorra salatu dute Azpeitiko tren museoan. [Nahia Ibarzabal @NahiaIbarzabal (Argia.eus, 2018-09-25)]

oldarkor (Argazkia: argia.eus)