oldarkor
adj. Oldartzeko joera duena; ausarta. Bidean ez ibil gizon oldarkorrarekin. Urte horietan, Barojaren kazetari lanak bereziki oldarkor eta zalapartatsuak izan ziren. (Hiztegi Batua)
Orotariko Euskal Hiztegian
oldarkor (L ap. A; H), oldakor (Lar -> H (oldal-)).
Osado. “Arrojado […]. Es muy atrevido, oldakorra da txit” Lar. Bidean ez ibil gizon oldarkorrarekin; beldurrez-eta zure gainera erorraraz detzan beraren asturugaitzak. Dv Eccli 8, 18 (Ol izugaitz, Ker ausarti, BiblE benturazale ausart). En DFrec hay 2 ejs. Agresivo. “Zakur, zezen oldarkorra, chien, taureau, etc. dangereux. Gizon oldarkorra, homme colère, toujours prêt à asaillir” H.
Sinonimoak:Â izond.
Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):
es izond. osado, -a; arrojado, -a; impetuoso, -a; acometedor, -a; audaz
fr izond. agressif, -ive ; impulsif, -ive
en izond. impulsive, impetuous; audacious
port izond. adj ousado(a), atrevido(a); impetuoso, -a; acometedor, -a; audaz
Euskaraz egiteko eskatzeagatik erantzun oldarkorra salatu dute Azpeitiko tren museoan. [Nahia Ibarzabal @NahiaIbarzabal (Argia.eus, 2018-09-25)]
Reply