sano

1. izond. Osasuntsua, fisiko eta psikikoki ondo dagoena. 2. izond. Maltzurkeriarik ez duen pertsona; jatorra, irekia. Hori bai dela pertsona sanoa! 3. adb. Osasunez ondo, osasuntsu. Hi ez hago burutik sano!
2. adb. 1. Oso, txit. Sano ona da. 2. Ugari, nahikoa. Jan sano neska handia egiteko. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Labayru Hiztegia:

1. adj. sano -na, fuerte. Mutil sanoa, inoiz gaixorik euki bakoa. ~ osasuntsu

2. adj. valiente, atrevido -da. Gizon sanoa zan gerran.

3. adj. sincero -ra, sano -na, de carácter abierto. ~ edegi, ireki

4. adb., grad. muy, mucho. Ibiltea sano ona da osasunerako. Hori jantziori polita da sano. Sano da luzea soka hori.
Sagarrak sano txiki geratu jakuz. ~ anitz, asko, demasean, franko, hagitz, tainki, tint

5. adb. fuerte, intenso -sa. Eizu sanoago berba!: ¡Habla más fuerte! Sano abesten dau horrek: Canta muy alto. Usain eta gustu sanoko gaztaia gustetan jat: Me gusta el queso de olor y sabor fuerte. ~ sendo

6. adj. sano -na, cuerdo -da. Gizon hori ez dago sano.

Beste hizkuntza batzuetan:

es izond. (1) sano, -a, saludable, de buena salud (2) sincero, -a, franco, -a, de carácter abierto (3) sano, -a, bien; adb. muy; mucho
fr izond. sain; adb. très
en izond. healthy; adb. very
port izond. são(ã); adb. muito

Zu ez zaude burutik sano. [Behi eroak, Patxi Iturritegi (Elkar, 2003)] (Ereduzko Prosa Gaur)

Gero, denborarekin, gauzak sano gozotu dira, itxuraz. [Hizlandia, Iñigo Aranbarri (Susa, 2006)] (Ereduzko Prosa Gaur)