tirtiri

izond. 1. Urduria 2. Bihurria 3. Bere burua apaintzea atsegin duena (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

tirtiri.

1. (G-azp), tirtirin (G-to ap. A ). Inquieto, activo, movido. “Persona presumida” A. Emakume gazte ameslariak, oroitzen zerate zein tirtiri egon ziñaten, jantzi luzez ta ille arroz apaindurik lagun artera lenbizi erten bearreko garaian? Ag G 334. Arratetxok, tirtiri utsa, etxeko txulo guziak buruz ikasita dizkik. NEtx NolaKartak (Idazkiak). Nola idatzi euskeraz? (1950). 24. Zer uste bear zikan batek, bein 35 urtetaraño bizartu ezkero, onen tirtiri, onen txitxareki ximur-xamurtu zindekenik azkenagur baten gorabera dala-ta? SMitx Arraun 87.

2. (Estar, etc.) brillante. Ta artzaiaren begitan, / bi malkok tirtiri / zerakusten miñaren / neurri eta larri. SMitx EG 1955 (5-12) 73.

Sinonimoak: izond. (Labayru hiztegia)

[urduri]: artega, urduri, kiriotsu, egonezin, odolbizi, kakapirri

[bihurri]: bihurri, errebes

[edergura]: edergura

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) izond. inquieto -ta, intranquilo -la. (2) izond. revoltoso -sa, travieso -sa, enredador -a, vivaracho -cha. (3) izond. coqueto -ta, presumido -da.
fr (1) agité (2) espiègle, coquin (3) prétentieux(euse)
en (1) restless (2) naughty (3) smart, vain, conceited
port (1) inquieto(a) (2) travesso (3) vaidoso(a)

Testuinguruan

Gizon tirtiri bat arduratzen zen lan horretaz.