txantxar

iz. MED. Organismoko ehun gogorren lesio ultzerosoa, hortzetakoa bereziki. Hortzetan dentina eta esmaltea hondatu diren tokian gertatzen da.  (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian:

1  (V, arc. ap. A). “Arrapiezo, harapo” A, que cita a RS. Txamaratilla andia ta atorra txantxarduna. “Cabezón grande y camisa con arrapiezos”. RS 168.

2  (V-ger-ple-arr-oroz ap. A; Zam Voc), txantxan (V-gip ap. A), txatxar (V-m ap. A). “Caries. Ardurea artu ezik, gauzarik gogorrenak bere beingoan galduten dira, aginak eurak txantxarrak jaten ditu (V-arr), no cuidándolas, se echan a perder pronto aun las cosas más duras; los mismos dientes los destruye la caries” A. “Txatxarrak jan deustaz matrailagiñik erdiak, neure ardurarik-ezagaitik, la caries me ha comido la mitad de las muelas, […]” Ib. Ta agorik ago atara ezinik / aginak txantxarrak ilak. Azc PB 351.

3 “(V-gip), cresta de ciertas aves” A.

4 “Beleño (V-arr). Txantxar-azi, simiente de beleño” A Apend.

Sinonimoak: iz.

[kariea]: karie, karies (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es caries
fr carie
en tooth decay, cavity
port cárie

Entzun:

Txantxarrak jan dizkio haginak.

txantxar (Wikimedia Commons)