txara

iz. Basobera, txaraka.  (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Eibarko euskara:

1 . iz. (TE). Jaral, jaro, monte bajo. Zuhaixkaz osatutako baso itxixa. Txara asko solo bihurtuta dira, baserri bizitzak gehitzerakuan. / Guztiz txara zarratu bat. (Ibilt 455).

2 . iz. (NA). Mata tupida de pelo. Ule asko eta edarra, sendua. “Horrek jakan txaria!”: “ule ederra” esan biharrian, “txaria”, lehenako kostrunbria. Hori ule edarra dakanari esaten jako, ez nere moruko memeluari.

txara huts. iz. (TE). Jaro, jaral. Hango aldia, txara hutsa.
Sinonimoak: iz.
[zuhaixka erretxinatsua] saparrondo, sasiarte, sasidi, sasite, sasitegi, sastraka, txaraka, zazkardi, zizkirra, brosta Ipar., lahardi Ipar., beresi Bizk., sasitza Bizk.
[zuhaitz asko hazten den eremua] txaradi g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es 1. (Bot.) jara 2. (Ekol.) jaral
fr 1. ciste 2. lieu planté de cistes, taillis, bois
en rockrose
port 1. esteva 2. esteval, esteveira

Gorbeiapeko txatartegian berriro elkartu ginenez geroztik, etenik gabe gabiltza Lauaxeta eta biok bidez bide, aste eta jai, udazken, negu, udaberri eta uda, txararik txara, zelairik zelai, sororik soro, basorik baso, mendirik mendi, herririk herri. [Agur, Euzkadi, Juan Luis Zabala (Susa, 2000)] (Ereduzko Prosa Gaur)

Txarak eta sasiak, horra lur idor-antzu honek ematen duen guztia. [Elektrika, Xabier Montoia (Susa, 2004)] (Ereduzko Prosa Gaur)

xara (Wikimedia commons)