udagoien

iz. Bizk. Udazkena. Ik. larrazken. Udagoieneko arratsalde epel batean.  (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

udagoien. (V-ger-ple-oroz-gip; Añ (V), Izt 85v, Zam Voc ), udagoen, udaguen (V-m), uragoien. Ref.: A; Holmer ApuntV; Vill (comunicación personal).
Otoño. Eldu zanean uda-goiena. Azc PB 159. Udagoien da neguan. Echta Jos 57. Sastu biar da uragoienian, negua baño lenago. NecCartV 13. Udagoieneko arratzalde epel-epela da. Kk Ab I 68. Udagoienak igali gozuak ekarri eutsezan baratz gustijai. Altuna 46. Erle nagiok be erlauntzean bizi oi dira udagueneraño. Eguzk GizAuz 110. Urrilla deritxogun illera eldu ezkero, udagoiena oso-osoan sartzen yaku. Martiartu Karmen Egutegia 1932, 119 (ap. DRA). Samin gozo bat daroat: / udagoengoa. Gand Elorri 201. Onek aurtengo udagoien otz onek (1964) badaroia beragaz euskalari pillo bat. Alzola Atalak 109. Uda goienak ziur naroa / bidean neguganantza. Ayesta 80. 1966ko udaguen aldera, Reno-ko osaba etorri zan. Gerrika 161.

UDAGOIEN-AZKEN. Final del otoño. Udagoen azkena, orbel zarataz, doan bitartean. Gand Elorri 192. Udagoen azkenetako laiñoa. Ib. 192.

Sinonimoak: iz. Bizk.

[udazkena]: udazken, larrazken Ipar./Naf., neguantz g.e., udatzen g.e., ihartze Ipar. zah. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es  iz. (B) otoño
fr iz. (B) automne
en iz. autumn, fall
port iz. (B) outono

Testuinguruan

Ustezko paradoxa ez da horren paradoxikoa. [Europako mugetan barrena, Edorta Jimenez (Txalaparta, 2000)]