zirin

1. iz. Hegazti-gorotza. 2. iz. Beherakoa. 3. izond. Oreaz mintzatuz, mehe, jariakor edo urtsua dena. 4. izond. Egonezin handikoa, inor bakean uzten ez duena. • euri-zirin. (B) Zirimiria. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: izond. Bizk.
[ipurtarina] ipurdantzari, ipurdikara, ipurkoloka, ipurtarin, ipurtaire g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es 1. excremento de ave 2. diarrea 3. inconsistente, líquido, -a, fluido, -a, acuoso, -a 4. incitador, -a, provocador, -a; inquieto, -a, intranquilo, -a
fr 1. bruine 2. diarrhée, dysenterie 3. fluide, liquide 4. inquiet, -e
en 1. bird excrement 2. diarrhoea (Br); diarrhea (Am) 3. liquid 4. provocative

Manhattaneko dorre-orratzek keinu egiten zuten urrutian, enarek haien gainean ezartzen zuten zirinaren kontura adarra joka. [Amorruaren ume, Jim Thompson / Miel Anjel Elustondo (Igela, 2009)] (Ereduzko Prosa Dinamikoa)

Astelehenean ajearekin eta dena hezetzen zuen, hezurretaraino sartzen zen euri zirin batekin esnatu nintzen goizean goizetik. [Ez obeditu inori, Mikel Peruarena (Susa, 2009)] (Ereduzko Prosa Dinamikoa)

Zirin hutsa haiz. [Berandu da gelditzeko, Unai Iturriaga] (Ereduzko Prosa Gaur)