zurkulu

iz. Leku ezkutua edo bazterra. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Orotariko Euskal Hiztegian:

zurkulu (V ap. A; Mg PAbVoc, Izt 46r, H (V)), zirkilu (V-ger-ple-oroz-m-gip, G-to ap. A; Aq 377 (G); -illu H (que cita a Iztueta)), zurkulo, zurkuilu (-ullu H; -uillu A). Recoveco, rincón, escondrijo.

Sinonimoak: iz. Bizk.
[zokoa] bazter, okelu, zoko, zokogune, zokolu Ipar., zoko-moko Ipar., okoilu Bizk., zokondo Bizk., xoko Ipar. adkor., txoko Heg. adkor.  (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)
[bazterra] bazter, gordeleku  (Labayru Ikastegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es rincón, sucucho; escondrijo, agujero
fr coin, recoin; cachette, trou
en  corner; hiding place, hideout, hole
port canto; esconderijo, buraco, furo

Zurkulu ilun batean gorderik zegoen saria.

zurkulu (FlickrCC, Dendroica cerulea)