Archive | orokorra

Uda gero eta gertuago dugu eta ikasle ugari, ni horien artean, dagoeneko planak egiten hasiak gara beste lurralde batzuetara joateko bai beste hizkuntzaren bat ikasteko eta baita hango kultura ezagutzeko ere. Halaber, gaiaren inguruko hainbat aldizkari hasten dira etxera iristen. Nik esperientzia hau duela 2 urte bizi izan nuen lehenengoz eta iaz errepikatu egin nuen.

Hasteko, Irlandara joan nintzen lehen aldiz, Navan-era, hain zuzen ere. Hegoaldean kokaturik dagoela esan daiteke, Dublin 30 minutura inguru dago kotxez. Iaz, ordea, beste kontinente batera joatea erabaki nuen, AEBra hain zuzen ere, bertako Maryland estatura. Washington nahiko gertu genuen eta New York 4 ordura.

Baltimore-era iritsi bezain laster, hantxe zegoen zain hilabetez nire familia izango zena. Arratsaldez iritsi ginen eta gau horretan bi pelikula hartu genituen bideo klubean eta pizza batzuk jaten ikusi genituen. Hasiera ezin hobea ikus dezakezuen legez! Giroa izugarri ona zen eta nire etxean sentitu nintzen hasiera-hasieratik.

Hari beretik, irteera ugari egin nituen eta gauza mordo bat ezagutzeko parada izan nuen. Irteera horietako batean, New York ikustera eraman ninduten. Nola esan…izugarria iruditu zitzaidan! World Trade Center ikusi nuen eta baita beisboleko partida bat ere. Ez hori bakarrik, Kennedy lurperatuta dagoen tokia, munduko Mc Donald’s handiena (2 pisukoa eta 30 kaxaz osatua) eta beste hainbat ere ikusteko aukera izan genuen argazkietan ikus dezakezuen bezala..

Gorago esan bezala, New York ezagutzeko aukera izan nuen eta merezi izan zuen. Ikaragarrizko hiria da, ikusgarria! Berriz joateko aukera badut ziur joango naizela. Filmetan azaltzen den bezalakoa da: kotxe ugari, etxeak ikaragarri altuak, taxi horiak…

Honekin guztiarekin zera esan nahi dizuet: beste lurralderen bat ezagutzeko aukerarik baduzue, ez utzi pasatzen. Zalantzarik gabe, beste toki, kultura, bizitzeko era… ezagutzeak asko aberasten du edonor eta bizipen horiek ez dituzue sekula ahaztuko. Anima zaitezte!

Garai batean, dirudunak edota famatuak izaten ziren eder-kirurgia ordaintzeko ahalmena zuten bakarrak. Gaur, aldiz, hori guztiz aldatu da. Edonork ordain ditzake operazio horiek, ez daude jada pribilegiodun batzuen eskura soilik; gainera, guk sortutako beharra bilakatu da. Gero eta jende gehiagok erabakitzen du operazio bat jasatea, bere itxurarekin gusturago sentitzeko. Kirurgia estetikoa medikuntza estetikoa izatera pasatu da. Hortxe sartuko lirateke, esate baterako, laser bidezko depilazioak, hortzetako estalkiak, botox injekzioak eta gaztetze-tratamenduak. Pasa gaitezen, bada, gaia atalez atal garatzera.

Hasteko, kontuan izan behar da noren eskuetan jartzen garen, kasu askotan operazio hauek burutzen dituzten medikuek ez baitituzte behar diren baimenak. Eta hortik datoz 2006an, esaterako, eder-kirurgia zela eta izan ziren 900 salaketatik asko; maiz, gainera, salaketa horiek arrazoi oso larriengatik izaten dira.

Esaten dutenez, mota guztietako operazioak hoberen jasaten dituzten aurpegiak triangeluarrak dira, hau da, masailalbo eta kokotsa markatuago dituztenak. Ez hori bakarrik, azal fin eta argiek laserra hobeto toleratu ei dute.

Hau guztia gutxi balitz, kirurgia estetikoari lotutako gaixotasun bat ere badago, dismorfia korporala. Gaixo hauek akatsak ikusten dituzte existitzen ez diren tokietan eta aurkitzen duten soluzio bakarra operatzea da. Dena den, hau eritasun mental bat da eta, nahiz eta behin eta berriz operatu, pertsona hauek ez dira inoiz gustura egongo euren itxurarekin, ezta konpontzen saiatu diren atalarekin ere.

Beste patologia bat izaten da gorputzeko atal bat, axola gabe zein, konpontzeko beharra izatea. Gaixo hauek gaizki amaitzen dute gehienetan; izan ere, beraien helburua euren gorputzeko atalen bat aldatzea baita itxura ezberdin bat izateko. Eri hauek gero eta handiagoa egiten ari dira estetikaren negozioa.

Edonola ere, gure itxura hobetzea nahi izatearen errudun handiena telebista dela esan daiteke. Telebistak, etengabeko propagandaren bidez, itxura aldatzera bultzatzen gaitu: kremak, gimnasia, gorputz perfektoak…Ez dut esan nahi hori guztia gaizki dagoenik, gure hortzak zaintzea, zalantzarik gabe, oso garrantzitsua da, baina gehiegizkoak iruditzen zaizkit bolada honetan kaleratzen ari diren programa motak, Cambio radical , esate baterako. Harrigarria iruditzen zait telebistak berak bultzatzea gure itxura aldatzera. Batzuetan gaixotasunak edo beste arazo batzuk direla eta egiten dira operazioak, baina gehienetan kapritxo bat besterik ez dira izaten. Egia da etorkizunean zientziak aspektu fisikoari buruzko aurkikuntza asko egingo dituela, bai onerako baita txarrerako ere, baina tentu handiz heldu beharko genioke arlo honi.

Besterik gabe, amaitzen dut esanez ez ginatekeela utzi behar hainbeste manipulatzen eta bakoitza garen bezalakoak izaten eta onartzen ikasi beharko genukeela.

Harrikatzea antzina sortutako asasinatze edo tortura mota bat dela esan daiteke. Bere helburua honako hau da: kondenatuak gerriraino batzuetan eta beste batzuetan leporaino lurperatzen dituzte, ondorenhiltzen diren arte harriak botatzeko. Metodo honekin zigortuak poliki-poliki hiltzen dira, pertsona batek denbora luzez iraun baitezake bizirik eta konortea galdu barik kolpe bortitzak jasoz. Ez dago esan beharrik hiltzeko era honek sufrimendu izugarria eragiten duela kondenatuarengan.

Asasinatze era hau, gaur egun, Afrikan eta islama duten herrialdeetan bakarrik burutzen da. Honela, sexu harreman “ilegalak� dituzten emakumeak zigortzen dira. Heriotza hauek ekidin nahian, GKE (Gobernuz Kanpoko Erakunde) bat dago, Amnistia Internacional, buru-belarri murgildurik. Erakunde honek gogor ekin zion lanari bi emakume salbatu ahal izateko eta horrela izan zen. Bi emakumeak Parisa eta Shamameh Ghorbani dira. Gehiago jakin nahi baduzu bi kasu hauetaz, sar zaitez hemen.

Edonola ere, kasurik garrantzitsuena, nahiz eta beste guztiak ere oso garrantzi handikoak izan, Safiya Huseinirena da, jende ugari mobilizatu baitzen bere absoluzioaren alde. Bere herrian, Nigerian, adulterio egin zuela egotzi zioten eta, ondorioz, harrikatua izatera kondenatu zuten. Baina emakume honek zorte handia izan zuen, ez baitzuten kartzelara sartu eta bere familiarekin bizitzen jarraitu baitzuen. Safiyak gaizki egin zuen gauza bakarra da ezkondu gabe haurdun geratu eta umea izatea. Ezkontzatik kanpo haurdun geratzea debekaturik dago eta emakume asko harrikatze sistemaz kondenatu edo zigortu dituzte hori dela eta.

Gaiari amaiera emateko, esan beharra daukat harrikatze sistemaren bidez hil nahi dituzten emakumeei laguntza eskaini behar diegula, burugabekeria hau ezin baitaiteke onartu. Nik horretarako aukera bat eman nahi dizuet, ez du lan handiegirik suposatzen eta arriskuan dauden emakumeek asko eskertuko dute. Gune honetan sartu eta zuen datuak bidaliz gero, harrikatze-zigorra salatzen duen gutun bat ailegatuko zaio Iraneko gobernuari. Egin dezagun zerbait jarraian ikusiko dituzuen irudiak errepika ez daitezen!