arraitsu

adj. Distiratsua, argia. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

arraitsu.

1. (H). Radiante, resplandeciente. “Qui rayonne” H. v. arraiotsu. O iguzki adimendu guztien arraitsua, / Prudenziaz argi zazu arren ene burua. EZ Man I 38. O begi gorputz tristeen iguzki arraitsua! / Hitaz ere mintzatzeko nahi nikek donua. Ib. 135. Kristalaren baldea. / Zuzi arraitsua. / Lanpa airekoa. EZ Man II 197. Zeruek dute iaunarren / deklaratzen gloria […] / Egun arraitsuak ere / orobat du egiten. EZ Eliç 372. Urrezko szeptro, diadema / eta tronu arraitsuak. Gç 160. Zur eder, zur arraitsua / zur guziz preziatua, / Gorphutz haren ukiteko / Izan-zare hautatua. CantIzp (ed. 1813) 77.

2. (SP, Lar, VocCB, Dv, H, A). Jovial, afable. “Joyeux” SP. “Afable” Lar. “Afable, alegre, de ameno trato” VocCB. “(He), porté à la gracieuseté, gracieux” Dv. “Gai, affable” H. “Arraitsu (L, He), cortés, afable” A (que lo toma seguramente de Dv). Atarira ertetzen ziran etxekoandre maratzak eta aur jostariak, arraitsu (afable) agurtzen zittuzten Gipuzkoako aundikiak. Etxde AlosT 15. Izan zaitezte lengoak aitarekin: alaiak, arraitsuak eta jostakoiak. Etxde JJ 217.

Sinonimoak: iz.

[arraitsu]: distiratsu, argi. Ant. ilun (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) izond. (batez ere Ipar.) radiante, resplandeciente (2) izond. (batez ere Ipar.) alegre, jovial
fr (1) izond. (batez ere Ipar.) radiante, resplandeciente (2) izond. (batez ere Ipar.) alegre, jovial
en (1) izond. (batez ere Ipar.) radiant, splendid (2) izond. (batez ere Ipar.) happy, cheerful,
port (1) izond. (batez ere Ipar.) radiante, resplandeciente (2) izond. (batez ere Ipar.) alegre, jovial

Testuinguruan

Ume alaiak, arraitsuak eta jostalariak dira. (Elhuyar hiztegia)