bipildu

ad. bipildu, bipil/bipildu, bipiltzen 1 da/du ad. Lumak, ileak eta kidekoak galdu edo kendu. Ik. lumatu. Gaztea banaiz ere, burua ari zait bipiltzen. 2 du ad. Irud. Frantziaren jabeak zertarako nahi luke eskualde ttipi hau bipildu? (Ik. harrapakatu). 3 (Era burutua izenondo gisa). Oilo bipildua.

Sinonimoak (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

bipildu ad.
    [ileak galdu edo kendu]: Ipar.lumatu, mutildu Bizk.
    [larrutu]: larrutu, lumatu

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es (1) da/du ad. (batez ere Ipar.) desplumar(se), pelar(se), perder las plumas, perder el pelo… (2) du ad. (batez ere Ipar.) (hed.) robar, despojar; castigar
fr déplumer, épiler, piller, saccager, dépouiller
en to fall out; [animaliak] to moult, to molt
port (1) depenar (2) despojar

Gaztea banaiz ere, burua ari zait bipiltzen. (Hiztegi Batua)

bipildu (Gaurko hitza, Domeinu Publikoa)