bordaldu

ad. Ezkontza bidez pertsona bat beste batekin batu edo elkartu (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoan ezkondu begiratuta)

Orotariko Euskal Hiztegian:

Casarse. “Irakatsiak igaririk bordaltu zen, pasadas las moniciones, se casó” A s.v.irakatsi. v. ezkondu.  Bordal zedina matrimoniotik emazte egotxirik izan denarekin. Hual Mt 5, 32. –Zerentako da matrimonioko sakramentiua? –Bordaltako eta bordaltiuer emoiteko grazia. CatR 61 (CatAe ezkontzeko, CatSalkasatzeko). Yik biar duk etseko izan, eta biar duk kalakoareki bordaltu; […] eztud gogorik kareki bordaltako. […] bada ez kareki bordaltakoz eztuk zér etsiarekin. Mdg 133. Anixko ganu dud xakiteko […] arrebak […] ia bordaltu drenez ala neskato dauden. Ib. 143. Asteartean ezadi ez bordaltu ez itsasoratu. A EY I 53. Aur ordez bordaltu dra. “Se han casado hermanos con hermanos”. A EY III 259.

Sinonimoak: ad.
[esposatu] ezkondu, ezkontza egin, esposatu Ipar.

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es casarse
fr (se) marier
en to marry, to get married

Asteartean ezadi ez bordaltu ez itsasoratu. A EY I 53. (Orotariko Euskal Hiztegia)

bordaldu (FlickrCC, shadesofsha)