jakintza
iz. 1 iz. Helburu jakin bat eta metodo berekia duten ezaguera sailen multzoa; horrelako ezaguera sail bakoitza. Ik. zientzia. Filosofia eta jakintza. Galileo aurreko gizona, jakintza berria sortu baino lehenagokoa. Jakintzaren muga estu zorrotzak zituen maite. Egungo jakintza. Jakintzaren adarrak. Jakintza ezkutuak. Erlijioen Kondaira: horra jakintza bat, sinesgabeek asmatua. 2 iz. (Hitz elkartuetan, lehen osagai gisa). Jakintza-arloan ari dena. Antze sailetik jakintza sailera. Jakintza motak. Nekez izango da gaur filosofiarik jakintza-oinarri sendorik gabe. Jakintza-lanak. Jakintza-liburuak. Lau gazte haiei jakintza-gai ororen ezagutza sakona eman zien Jainkoak (Ik. jakintzagai). 3 iz. Jakinduria. Euskal Herriaren jakintza. (Hiztegi Batua)
Orotariko Euskal Hiztegian [mold.]
jakintza (Lar, Añ, Dv (que cita a He)). Tr. Documentado por primera vez en Pouvreau; hay, por lo demás, muy pocos testimonios septentrionales. Al Sur su uso aumenta durante el s. XX, empleado sobre todo en guipuzcoano; antes lo emplean Mendiburu, Iztueta, Arana y D. Agirre (hay tbn. un ej. en JFlor). En DFrec hay 63 ejs. de jakintza y 3 de yakintza.
SabidurÃa, erudición; cultura. “Science, savoir” Dv.
(V-gip ap. Etxba Eib; Lar, Añ, H). Ciencia; (menos usado) doctrina.
Sinonimoak:Â iz. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)
Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):
es (1) iz. ciencia, saber, erudición (2) iz. sabidurÃa
fr iz. science, savoir, connaissance
en (1) iz. science; erudition, knowledge, learning (2) iz. wisdom
port (1) iz. ciência, saber, erudição (2) iz. sabedoria
Animaren askatzea da yakintza edo kultura berezi bat sortzea. Ib. 166. Â (Orotariko Euskal Hiztegia)
Reply