kalonje

iz. ERL. 1. Katedral edo kolegio–eliza baten zerbitzuan bizi den kleriko diozesiarra (kalonje sekularra). 2. Erdi Aroan, bereziki San Agustinen erregelari jarraituz, sortu ziren elkarteetako batean bizi zen erlijiosoa (kalonje erregularra). (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: iz.
[elizgizon karguduna] kanonigo (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es canónigo
fr chanoine
en canon

Etxegorri bikario ohiak, ez hain aspaldi kalonje izendatuak egin zuen predikua, herriko haur koruak, artzain-artistak moldatu kanta deiadarkatzen zuela. [%100 basque, Itxaro Borda (Susa, 2001)] (Ereduzko Prosa Gaur)