koka ahala

koka ahala 1 adb. Ipar. Sar daitekeen beste. Jendea koka ahala sartu da Aldudeko eliza barnera. || Plaza koka ahala betea zen. 2 adb. (Izen bati dagokiola). Ipar. Koka ahala jende sartu zen. Poltsa luzea, koka ahala diruz hanpaturik. [Oharra: pertsonak, lekuz aldatzean, kokatu egiten dira bizileku berrian, eta ez finkatu]. (Hiztegi Batua)

Orotariko Euskal Hiztegian

KOKA-AHALA (Dv, H, A).

a) (Con sust.). Tanto(s) como puede(n) caber. “Saskiak badu sagar koka ahala” H.
Bazen Elizan koka ahala jende. Prop 1880b, 368. Ostatuetan bada jende kokahala. Ox 66. Koka-âla belar. Or Eus 246. Etxean koka ahala uzta eta zorion. JEtchep 50. v. tbn. Barb Sup 163. Zait Plat 21.

b) A tope, llenando completamente. Alta bda, mundu bat zen […]; karriketan koka ahala, ikus ahala urrun, beltz beltza oro. HU Zez 159. Bertz handi batzuetarat aurdikitzen dute koka ahala bethe artio. JE Bur 87.

Sinonimoak: adond. Ipar.

[gainezka]: gaindi, gaindika, gainezka, gaindizka Ipar., tontorka Gip., kunkuin Zub., gaindiz Ipar. g.e. (UZEI Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):

es adb. (Ipar.) colmado, -a; a rebosar
fr adb. plein(e), rempli(e); plein à craquer
en adb. full, saturated, overflowing
port adb. cheio, -a

Testuinguruan

Koka ahala jende sartu zen. (Hiztegi batua)