trebe
izond. 1. Zerbait erraz eta ongi egiten duena. Zurgintzan trebe nintzen lehen. 2. (Ipar.) Norbaitekin etxekotasun handia duena, mina. Adiskide trebea. • (NORBAITEKIN) TREBE IZAN. (Ipar.) Pertsona batekin familiakoa balitz bezala jokatu. Ene aita trebe da zurearekin. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)
Sinonimoak: izond.
[iaioa]: artetsu, esku-trebe, ezertako, mainatsu, agudo Ipar., antzetsu Ipar., artez Ipar., fetxo Ipar., jeinutsu Ipar., leber Bizk., pijo Gip., iaio G-N, adret Zub., abil beh., bitore zah., entregu Ipar. g.e., errime Bizk. g.e. (UZEIren Sinonimoen Hiztegia)
Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar eta Word Reference hiztegiak):
es diestro, -a, capaz, hábil, mañoso, -a; (Ipar.) Ãntimo, -a, entrañable, predilecto, -a
fr habile, adroit, -e; (Ipar.) préféré, -ée ; favori, -ite ; familier, -ère
en skilled, capable, competent, deft; skilful (Br); skillful (Am); close, intimate
fr habile, adroit, -e; (Ipar.) préféré, -ée ; favori, -ite ; familier, -ère
en skilled, capable, competent, deft; skilful (Br); skillful (Am); close, intimate
Darwinek espezie dioen lekuan jarriko bagenu hizkuntza, horra zer ateratzen zaigun: «Irauten duena ez da hizkuntza fuerteena, […] aldaketari trebeen erantzuten diona baizik». [Baldin Geroa (I), Anjel Lertxundi (Hitz beste, 2015-05-21)]
trebe (S C Hargis, FlickrCC)
Reply