zapoka

adb. 1. (Ipar.) (ibili, jolastu eta antzeko aditzekin) Begiak estalita dituen batek beste lagunei esetsi eta heltzean datzan jolasean arituz. (Elhuyar Hiztegia)

Orotariko Euskal Hiztegia:

zapoka (AN ap. A EY IV).

Jugando a cierto juego infantil. “Estando uno cegado e inclinado, los compañeros le golpean en la espalda con una boina; y empieza aquél a buscarle” A EY IV 384.

Sinonimoak:

[zapoka] itsumandoka (Elhuyar Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es (ibili, jolastu aditzekin) a la gallina ciega [juego infantil]
fr (jouer) à colin-maillard
en (to play) blind man’s buff
port (jogar) o cabra-cega

Entzun:


Ez da gauza asko behar zapoka ibiltzeko: ezkutatzeko leku bat eta aurkituko zaituen pertsona bat. Eta aurkituko zaituenean irri egitea, muxu bat ematea gero, eta besarkada eder bat. [Zapoka, Xabier Gantzarain (Berria, 2013-05-22)]

zapoka (Wikimedia Commons)