aienatu

1. du ad. Ihes eragin, desagertarazi, uxatu. 2. da ad. Ihes eginez urrundu; ezkutatu, desagertu. Hori esan eta aienatu zen. (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: (1) aldendu, desagertu, ezkutatu, ostendu, airatu, banitu (2) suntsitu, galdu, itzali (3) uxatu. (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Ibili, ortzi-mugaz bertze aldean aienatu arte. [Elektrika, Xabier Montoia (Susa, 2004)] (Ereduzko Prosa Gaur)