hirotu

da/du ad. (batez ere Z) 1. Usteldu; andeatu, galdu. 2. Zahartu, ahitu.  (Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa)

Sinonimoak: (1) usteldu, hondatu, galdu, alferrik galdu, andeatu (2) akitu (Adorez Sinonimoen Hiztegia)

Beste hizkuntza batzuetan (Elhuyar Hiztegia):

es (1) corromper(se), pudrir(se) (2) envejecer, consumir(se), gastar(se)
fr (1) pourrir (2) vieillir
en (1) to go bad, rot (2) to age

Yves Kleinek tinta urdina purruxkaz purruxka osatzen zuen, urrea eta neguko hotzek setiatu baserri guneetan bildu arbola abar, hosto eta beste lore hirotuak baliatzen zituen arren. [Jalgi hadi plazara, Itxaro Borda (Susa, 2007)] (Ereduzko Prosa Gaur)